دومین خاقانات ترک
دومین خاقانات تُرک (ترکی باستان: 𐱅𐰇𐰼𐰰: 𐰃𐰠، رومی: Türük el، ترجمه تحتاللفظی «دولت ترکها»،[4] چینی: 後 突厥؛ پینیین: hòu Tūjué، معروف به دولت تُرک بیلگه خاقان؛ ترکی باستان: 𐱅𐰇𐰼𐰝: 𐰋𐰃𐰠𐰏𐰀: 𐰴𐰍𐰣: 𐰃𐰠𐰭𐰀، رومانیزه شده: Türük Bilgä Qaγan eli) در کتیبههای بینتسکتو ۶۸۲–۷۴۴[5])، یک خاقانات در آسیای مرکزی و شرقی بود که توسط خاندان آشینا از گوکترکها تأسیس شد. پیش از حکومت آنان، خاقانات ترک شرقی (۵۵۲–۶۳۰) و سپس دورهای از حکومت دودمان تانگ (۶۳۰–۶۸۲) قرار داشت. دومین خاقانات تُرک[6][7][8] در اتوکن در قسمت بالایی رود اورخون مستقر بود. این خاقانات در نهایت توسط کنفدراسیون تقوز اغوز، که به خاقانات اویغور تبدیل گردید، جایگزین شد.
دومین خاقانات تُرک الگو:Lang-otk خاقانات تُرک | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۶۸۲–۷۴۴ | |||||||||||
نقشه تقریبی دومین خاقانات تُرک (۷۲۰ میلادی) | |||||||||||
وضعیت | خانات (امپراتوری عشایری) | ||||||||||
پایتخت | اتوکن (مقر تابستانی) یاریان یورتی (مقر زمستانی)[1] | ||||||||||
زبان(های) رایج | زبان ترکی باستان (رسمی)[2] | ||||||||||
دین(ها) | تنگریباوری (رسمی)[3] | ||||||||||
خاقان | |||||||||||
• ۶۸۲ – ۶۹۱ | اِلتریش خاقان | ||||||||||
• ۶۹۱ – ۷۱۶ | قاپاقان خاقان | ||||||||||
• ۷۱۶ | اینال خاقان | ||||||||||
• ۷۱۶ – ۷۳۴ | بیلگه خاقان | ||||||||||
• ۷۴۴ | اوزمیش خاقان | ||||||||||
ترخان | |||||||||||
• ۶۸۲ – ۷۱۶ | تونیوکوک | ||||||||||
• ۷۱۶ – ۷۳۱ | کولتکین | ||||||||||
قوه مقننه | قورولتای | ||||||||||
مستقل از دودمان تانگ | |||||||||||
تاریخ | |||||||||||
• بنیانگذاری | ۶۸۲ | ||||||||||
• فروپاشی | ۷۴۴ | ||||||||||
|
جستارهای وابسته
پانویس
- Newly discovered Old Turkic runic inscription of the Ulaanchuluut Mountain (Red Mountain) from the Central Mongolia On the basis of the Mongol-Japanese International Epigraphical Expedition in August 2018, Osawa Takashi
- David Prager Branner, (2006), The Chinese Rime Tables: Linguistic philosophy and historical-comparative phonology
- Empires, Diplomacy, and Frontiers. (2018). In N. Di Cosmo & M. Maas (Eds.), Empires and Exchanges in Eurasian Late Antiquity: Rome, China, Iran, and the Steppe, ca. 250–750 (pp. 269-418). Cambridge: Cambridge University Press.
"...some scholars see this practice as amounting to a state religion, “Tengrism,” in which the ruling Ashina family gained legitimacy through its support from Tengri." - Sigfried J. de Laet, Ahmad Hasan Dani, Jose Luis Lorenzo, Richard B. Nunoo Routledge, 1994, History of Humanity, p. 56.
- Aydın (2017), p. 119.
- Elena Vladimirovna Boĭkova, R. B. Rybakov, Kinship in the Altaic World: Proceedings of the 48th Permanent International Altaistic Conference, Moscow 10–15 July 2005, Otto Harrassowitz Verlag, 2006, ISBN 978-3-447-05416-4, p. 225.
- Anatoly Michailovich Khazanov, Nomads and the Outside World, Univ of Wisconsin Press, 1984, ISBN 978-0-299-14284-1, p. 256.
- András Róna-Tas, An introduction to Turkology, Universitas Szegediensis de Attila József Nominata, 1991, p. 29.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.