دیالکتیک روشنگری

دیالکتیک روشنگری (به آلمانی: Dialektik der Aufklärung) کتابی است نوشتهٔ ماکس هورکهایمر و تئودور آدورنو که در سال ۱۹۴۷ منتشر شد. این کتاب مهم‌ترین اثر نظریهٔ انتقادی است که به بررسی وضع روان‌اجتماعی‌ای می‌پردازد که مکتب فرانکفورت آن را شکستِ روشنگری می‌داند.

دیالکتیک روشنگری
نویسنده(ها)ماکس هورکهایمر
تئودور آدورنو
عنوان اصلیDialektik der Aufklärung
کشورآلمان
زبانآلمانی
موضوع(ها)فلسفه
جامعه‌شناسی
تاریخ نشر
۱۹۴۷
انتشار به انگلیسی
۱۹۷۲
گونه رسانهPaperback
شمار صفحات۳۰۴
شابکشابک ۰−۸۰۴۷−۳۶۳۳−۲
شماره اوسی‌ال‌سی۴۸۸۵۱۴۹۵
۱۹۳ ۲۱
کتابخانه کنگرهB3279.H8473 P513 2002

این اثر در سال ۱۳۸۳ توسط مراد فرهادپور و امید مهرگان به فارسی برگردانده شده و انتشارات گام نو آن را منتشر کرده است.

موضوع

موضوع اصلی کتاب توضیح این مطلب است که هدف اصلی روشنگری آزاد کردن انسان از اختناق سیاسی و بدبختی اقتصادی و مادی بوده‌است؛ ولی روشنگری خود تبدیل به اسطوره‌ای شده‌است که همراه با بدبختی و فلاکت است. از منظر آدورنو و هورکهایمر پروژهٔ عقلانی روشنگری به تسلط تکنولوژی بر جهان و اسیر و بنده شدن فرد در نظام‌های توتالیتر منجر شده‌است.[1]. خسرو ناقد در کتاب سنجش دیالکتیک روشنگری به بررسی و نقد برخی از نظریه های ماکس هورکهایمر و تئودور آدورنو پرداخته و افزون بر این در پیوست کتاب خود خطاها و کاستی های ترجمۀ فارسی کتاب را نیز نشان داده است.

فهرست کتاب

  • مفهوم روشنگری
  • ضمیمهٔ ۱: ادیسئوس یا اسطورهٔ روشنگری
  • ضمیمهٔ ۲: ژولیت یا روشنگری و اخلاق
  • صنعت فرهنگ‌سازی: روشنگری به مثابه فریب توده‌ای
  • عناصر یهودی‌ستیزی: مرزهای روشنگری
  • یادداشت‌ها و طرح‌ها
  • ضمیمه‌ی پایانی: الگوی کلی فرهنگ توده[2]

منابع

  1. موج چهارم، رامین جهانبگلو، ترجمهٔ منصور گودرزی، نشر نی، چاپ چهارم ۱۳۸۴، ص ۷۵.
  2. http://www.radiozamaneh.com/226543
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.