دیپلماسی
دیپلماسی[1] یا روابط دیپلماتیک به دانش ارتباط میان سیاستمداران و سران کشورهای جهان گفتهمیشود.[2] به مقامهای رسمی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی یک کشور نزد کشور یا سازمان بینالمللی پذیرنده «دیپلمات» میگویند. در فرهنگ روابط دیپلماتیک، عالیترین مقام سیاسی در نزد کشور میزبان را «سفیر» مینامند.
اصول، آداب و پروتکلهای دیپلماتیک
بر اساس «ماده ۲۲»[3] کنوانسیون وین، اماکن دیپلماتیک و کنسولی و هیئتهای دیپلماتیک، دارای «مصونیت سیاسی» هستند و از این روی، پلیس و نیروهای امنیتی کشور میزبان نمیتواند وارد محدوده دیپلماتیک کشور دیگری شوند و نمایندگان یا کارگزاران دولت میزبان تنها با اجازه سفیر و در غیاب سفیر، رئیس هیئت نمایندگی، حق ورود به این محدوده را دارند.[4]
مطابق کنوانسیون ۱۹۶۱ وین، دولتهای میزبان، مسئول حفاظت و تأمین امنیت سفارتخانهها و نمایندگیهای دیپلماتیک خارجی در کشور خود هستند.[5][6]
بر اساس پروتکلهای تشریفات، معمولاً هر سفر بالاترین مقام اجرایی یک کشور باید پیش از انجام دومین سفر، با پاسخ متقابل همراه شدهباشد.[7] مطابق رویه دیپلماتیک، بیپاسخ ماندن سفر مقامهای رسمی یک کشور به کشور دیگر، به معنی کماعتنایی یا ابراز ناخرسندی نسبت به دولت مقابل است.[8]
شرکت روسای دولتها، بدون «سفر رسمی» قبلی به کشور محل برگزاری بازیهای المپیک، در آداب دیپلماتیک مرسوم نیست.[9]
پانویس
- «دیپلماسی» [علوم سیاسی و روابط بینالملل] همارزِ «diplomacy»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ دیپلماسی)
- داریوش آشوری، فرهنگ سیاسی، نشر مروارید، چاپ هشتم، ۱۳۵۴
- ماده ۲۲ کنوانسیون وین در سال ۱۹۶۱ میلادی، به تصویب رسید.
- رئیسجمهوری اکوادور به بریتانیا در مورد جولین آسانژ هشدار داد، بیبیسی فارسی
- درخواست وزارت امور خارجه ایران از پلیس برای جلوگیری از حمله به سفارتخانهها، بیبیسی فارسی
- محکومیت جهانی حمله به سفارت بریتانیا در تهران، بیبیسی فارسی
- احمدینژاد برای سومین بار به عربستان سعودی میرود، بیبیسی فارسی
- انتقاد کویت از ایران بر سر جزایر سهگانه در آستانه سفر احمدینژاد، بیبیسی فارسی
- رئیسجمهور آلمان المپیک زمستانی روسیه را بایکوت کرد، دویچه وله فارسی
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ دیپلماسی موجود است. |