رباعیات ابوسعید ابوالخیر
رباعیات ابوسعید ابوالخیر مجموعه شعرهای ابوسعید ابوالخیر در قالب رباعی است که در سده‌های چهارم و پنجم هجری به زبان فارسی و عربی سروده شده‌است و عمدتاً بیانگر دیدگاه‌های فلسفی و صوفیانه و عارفانهٔ ابوسعید است. تعدادی ازین رباعی‌ها به مناسبت‌های خاص سروده شده و صحت انتساب بعضی از رباعی‌ها نیز مورد اختلاف است. هرمان اته، خاورشناس آلمانی ابوسعید را یکی از مبتکرین قالب رباعی در زبان فارسی دانسته‌است.[1]
نمونه رباعیات
| شاها ز کرم بر من درویش نگر | در من منگر در کرم خویش نگر | |
| هر چند نیم لایق بخشایش تو | بر حال من خستهٔ دلریش نگر |
| در دل دردیست از تو پنهان که مپرس | تنگ آمده چندان دلم از جان که مپرس | |
| با این همه حال و در چنین تنگدلی | جا کرده محبت تو چندانکه مپرس |
| سر رشته دولت ای برادر به کف آر | وین عمر گرامی به خسارت مگذار | |
| دایم همه جا با همه کس در همه کار | میدار نهفته چشم دل جانب یار |
منابع و پانویس
 |
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: رباعیات ابوسعید ابوالخیر |
- حقیقت، عبدالرفیع، تاریخ نهضت‌های فکری ایرانیان: از آغاز قرن چهارم تا پایان قرن ششم هجری (از ظهور رودکی تا شهادت سهروردی)، شرکت مؤلفان و مترجمان ایران، بخش دوم، چاپ اول، آذر ۱۳۵۷ خورشیدی.
- مجموعه رباعیات ابوسعید ابوالخیر/ همدان: نش‍ر هنرآفرین، ۱۳۷۶
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.