رساله روحی انارجانی
بخش دوم رسالهٔ روحی انارجانی بزرگ‌ترین نمونهٔ بازمانده از یکی از گویش‌های زبان پهلوی آذری به‌شمار می‌رود که بین سال‌های ۹۸۵ تا ۹۹۴ هجری تألیف شده‌است. این گویش با زبان آذری پهلوی تفاوت‌های فراوان دارد؛ ولی ریشهٔ آن به این زبان کهن بازمی‌گردد.[1]
رسالهٔ روحی انارجانی که به رساله زبان تبریزیان نیز مشهور است، دارای یک پیش‌گفتار، دو بخش و یک پایان‌نامه‌است.[1]
منابع
- محسنی، محمدرضا ۱۳۸۹: "پان‌ترکیسم، ایران و آذربایجان" انتشارات سمرقند، ص ۱۴۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.