رودلف واگنر
رودلف واگنر (آلمانی: Rudolf Wagner؛ ۳۰ ژوئیهٔ ۱۸۰۵ – ۱۳ مه ۱۸۶۴ ) یک پزشک و دانشمند در زمینه فیزیولوژی و کالبدشناسی اهل آلمان بود.
| رودلف واگنر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۳۰ ژوئیهٔ ۱۸۰۵ بایرویت، آلمان |
| درگذشت | ۱۳ مهٔ ۱۸۶۴ (۵۸ سال) گوتینگن، آلمان |
| ملیت | آلمانی |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | کالبدشناسی، فیزیولوژی |
| استاد راهنما | یوهان لوکاس شونلاین |
| دیگر راهنمایان دانشگاهی | ژرژ کوویه |
وی یکی از دو کاشف «وزیکول ژرمینال» است[1] و پژوهش‌های مهمی در بارهٔ گانگلیون، انتهاهای عصب محیطی و دستگاه عصبی سمپاتیک انجام داده‌است.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rudolf Wagner». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ مه ۲۰۱۸.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ رودلف واگنر موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.