زیملیدین

زیملیدین
نام‌گذاری آیوپاک
	(Z)-3-(4-Bromophenyl)-N,N-dimethyl-3-(pyridin-3-yl)prop-2-en-1-amine
اطلاعات درمانی
وضعیت قانونی	در سراسر جها دیگر تولید نمی‌شود;
روش مصرف دارو	خوراکی
اطلاعات فارماکوکینتیک
نیمه‌عمر (داروشناسی)	۸٫۴±۲ ساعت (parent compound); ۱۹٫۴±۳٫۶ ساعت (norzimelidine)[1]
شناسه‌ها
سی‌ای‌اس	56775-88-3 60525-15-7 (anhydrous dihydrochloride), 61129-30-4 (dihydrochloride monohydrate)
ای‌تی‌سی	N06AB02
پاب‌کم	CID: 5365247[3]
دراگ‌بنک	DB04832
کم‌اسپایدر	4517305
UNII	3J928617DW
ChEMBL	CHEMBL37744
اطلاعات شیمیایی
فرمول شیمیایی	C16H17BrN2
وزن مولکولی	۳۱۷٫۲۳ g·mol−1
	شناسه شیمیایی بین‌المللی InChI=1S/C16H17BrN2/c1-19(2)11-9-16(14-4-3-10-18-12-14)13-5-7-15(17)8-6-13/h3-10,12H,11H2,1-2H3/b16-9- ; Key:OYPPVKRFBIWMSX-SXGWCWSVSA-N ;
(بررسی)

زیملیدین (INN,BAN) (با نام تجاریZimeldine ,Normud , Zelmid) یکی از اولین داروهای ضد افسردگی بازدارنده بازجذب سروتونین (SSRI) بود که به بازار عرضه شد. این دارو یک پیریدیل‌آلیل‌آمین است و از نظر ساختاری با سایر داروهای ضد افسردگی متفاوت است.

زیملیدین در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ توسط آروید کارلسون ، که در آن زمان در شرکت سوئدی آسترازنکا توسعه داده شد . این ماده به دنبال جستجوی داروهایی با ساختارهای مشابه برومفنیرامین (ماده ای مشتق شده از برومفنیرامین) و آنتی هیستامین با فعالیت ضد افسردگی، کشف شد. زیملیدین اولین بار در سال ۱۹۸۲ به فروش رسید.[4]

اثرات جانبی

مهمترین عوارض گزارش شده عبارت است از:

خشکی دهان ، خشکی حلق و بینی
افزایش تعریق (هیپرهیدروز)
سرگیجه
حالت تهوع

منابع

Caillé G, Kouassi E, de Montigny C (1986). "Pharmacokinetic study of zimelidine using a new GLC method". Clinical Pharmacokinetics. 8 (6): 530–40. doi:10.2165/00003088-198308060-00004. PMID 6228368.
"Zimelidine". Pubchem. U.S. National Library of Medicine.
"Zimelidine". Pubchem. U.S. National Library of Medicine.
Fagius J, Osterman PO, Sidén A, Wiholm BE (January 1985). "Guillain-Barré syndrome following zimeldine treatment". Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry. 48 (1): 65–9. doi:10.1136/jnnp.48.1.65. PMC 1028185. PMID 3156214.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Caillé G, Kouassi E, de Montigny C (1986). "Pharmacokinetic study of zimelidine using a new GLC method". Clinical Pharmacokinetics. 8 (6): 530–40. doi:10.2165/00003088-198308060-00004. PMID 6228368.

[2] "Zimelidine". Pubchem. U.S. National Library of Medicine.

[3] "Zimelidine". Pubchem. U.S. National Library of Medicine.

[Fagius-4] Fagius J, Osterman PO, Sidén A, Wiholm BE (January 1985). "Guillain-Barré syndrome following zimeldine treatment". Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry. 48 (1): 65–9. doi:10.1136/jnnp.48.1.65. PMC 1028185. PMID 3156214.