سحابی نعل اسب

همچنین شناخته شده به عنوان سحابی قو با علامت سحابی و سحابی نعل اسب (شناسه به عنوان مسیه 17 یا M17) یک ثانیه دوم منطقه در صورت فلکی صورت فلکی قوساست. کشف آن توسط ژان فیلیپ دو شزو در سال ۱۷۴۵ صورت گرفت. چارلز مسیه شناسه آن را در سال ۱۷۶۴. آن است که واقع در غنی starfields از صورت فلکی قوس منطقه ای از کهکشان راه شیریاست.

Omega Nebula
سحابی گسیلشی
منطقه اچ ۲
Composite images obtained with the 3.58-metre NTT at La Silla Observatory.
Credit: ESO
اطلاعات رصدی: J2000 مبدأ
بعد18h 20m 26s[1]
میل‏ 36″ 10′ ‎−16°[1]
فاصله5,000-6,000 ly
قدر ظاهری (V)+6.0[1]
ابعاد ظاهری (V)11 arcmins
صورت فلکیSagittarius
ویژگی‌های فیزیکی
شعاع11 ly
DesignationsM17, Swan Nebula,[1] Sharpless 45, RCW 160, Gum 81

سحابی امگا

ویژگی‌های

این سحابی است بین ۵۰۰۰ و ۶۰۰۰ سال نوری از زمین و دهانه آن به اندازه ۱۵ سال نوری قطر دارد. این ابر میان ستاره ای مهم است که این سحابی بخشی از آن است که حدود ۴۰ سال نوری قطر دارد و دارای یک توده از ۳۰٬۰۰۰ خورشیدی توده‌ها است. از مجموع جرم امگا سحابی است که حدود ۸۰۰ خورشیدی توده‌ها.[2]

آن است که به عنوان یکی از درخشان‌ترین و عظیم‌ترین ستاره تشکیل مناطق از کهکشان ما. آن محلی هندسه مشابه Orion Nebula به جز که آن را مشاهده edge-در نه صورت.[3]

این خوشه باز NGC 6618 نهفته تعبیه شده در nebulosity و باعث می‌شود که گازها از سحابی به درخشش با توجه به تابش از این، داغ، ستاره‌های جوان؛ اما واقعی تعداد ستاره‌ها در سحابی بسیار بالاتر است - تا ۸۰۰, ۱۰۰ از نوع طیفی زودتر از B9 و ۹ از نوع طیفی Oبا به علاوه بیش از یک هزار ستاره در شکل گیری آن مناطق بیرونی.[4] همچنین یکی از جوانترین خوشه شناخته شده با سن فقط ۱ میلیون سال است.[5]

این نورانی آبی متغیر HD 168607واقع در جنوب شرق بخشی از سحابی امگا به طور کلی تصور می‌شود مرتبط با آن؛ آن همسایه نزدیک آبی hypergiant HD 168625ممکن است بیش از حد.

قو بخشی از M17 امگا سحابی در صورت فلکی قوس nebulosity گفته شده است که شبیه به یک آرایشگر قطب.[6]

تحقیقات اولیه

اولین تلاش به دقت رسم سحابی (به عنوان بخشی از یک سری از طرح‌ها از سحابی) ساخته شده توسط جان هرشل در سال ۱۸۳۳ و منتشر شده در سال ۱۸۳۶. او در توصیف این سحابی مانند:[7]

نگارخانه

منابع
  1. "SIMBAD Astronomical Database". Results for NGC 6618. Retrieved 2006-11-16.
  2. "Messier 17". SEDS. 2007-08-13. Retrieved 2011-03-09.
  3. .
  4. Povich, M. S.; Churchwell, E.; Bieging, J.H.; Kang, M.; et al. (2009). "The Extended Environment of M17: A Star Formation History". The Astrophysical Journal. 696 (2): 1278–1306. arXiv:0902.3280. Bibcode:2009ApJ...696.1278P. doi:10.1088/0004-637X/696/2/1278.
  5. Hanson, M. M.; Howarth, I.D.; Conti, P.S. (1997). "The Young Massive Stellar Objects of M17". The Astrophysical Journal. 489: 698. Bibcode:1997ApJ...489..698H. doi:10.1086/304808.
  6. Coe, Steven R. (2007). Nebulae and how to observe them. Phoenix, Arizona: Springer Science Media. p. 116. ISBN 1-84628-482-1. Retrieved December 1, 2010.
  7. Holden, Edward S. (January 1876). "The Horseshoe Nebula in Sagittarius". Popular Science. 8: 269–281.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.