سوخت هواپیما

سوخت هواپیما نوع خاصی از سوخت‌های نفتی است که برای تولید نیرو در هواپیماها، هلیکوپترها و دیگر هواگردها استفاده می‌شود. سوخت‌های هواپیما معمولاً نسبت به سوخت‌هایی که در کاربردهای کمتر حساس مثل حمل‌ونقل جاده‌ای یا ایجاد گرما استفاده می‌شوند، از کیفیت بالاتری برخوردار هستند.

سوخت‌گیری یک بالگرد آتش‌نشان سیکورسکی اس-۶۱ در استرالیا

بیشتر سوخت‌های هواپیما انواع با کیفیتی از نفت سفید هستند که معمولاً افزودنی‌هایی برای جلوگیری از خوردگی، زنگ زدن، انجماد و اشتعال در دمای بالا، به آن‌ها اضافه می‌شود.

انواع

سوخت‌های هواپیما به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:

  • سوخت جت: این نوع سوخت‌ها که همگی در خانواده نفت سفید قرار می‌گیرند، در هواپیماهای دارای موتور توربینی (توربوجت، توربوفن و توربوپراپ) استفاده می‌شود. به‌طور کلی موتورهای توربینی (که جت‌ها یکی از انواع آن هستند) توانایی استفاده از طیف متنوعی از سوخت‌های نفتی را دارند اما سوخت مناسب آن‌ها بایستی دمای اشتعال بالایی داشته باشد، رسوب نکرده و ایجاد زنگ‌زدگی نکند، ارزش حرارتی بالایی داشته و به بخش‌های داغ توربین موتور آسیب نرساند و در هوای سرد نیز به خوبی جریان پیدا کند.[1]
  • بنزین هواپیما: بنزین هواپیما تنها در هواپیماهای دارای موتور پیستونی استفاده می‌شود. این نوع سوخت یک نوع بنزین مرغوب و خالص با عدد اکتان بالا است. با توجه به اینکه فقط برخی از هواپیماهای کوچک از موتورهای پیستونی استفاده می‌کنند، این نوع سوخت در حجم بسیار کمتری نسبت به سوخت جت تولید و به فروش می‌رسد. یکی دیگر از بنزینهای موتور هواپیماهای کوچک میتوان به بنزین 100LL اشاره کرد ، بنزین ۱۰۰ll بهرین سوخت برای موتورهای پیستونی است و از خودسوزی در موتور جلوگیری میکند ، برخلاف تصور بالا بودن اکتان این بنزین آسیبی به موتور نمیزند و عمر قطعات را کم نمیکند ، شرکت Lycoming بارها در بولتنهای خود بر استفاده از این سوخت تاکید میکند اما بدلیل گران بودن خلبانهای آمریکایی کمتر از این سوخت استفاده میکنند.

منابع

  1. Jet fuel: An Introduction بایگانی‌شده در ۲۴ مه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine ALGLAS
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.