شاخص فرابنفش
شاخص بنفش یک مقدار کمی است که شدت پرتو فرابنفش را در محل و منطقه بخصوصی نشان می‌دهد.
این شاخص میزان تابش فرابنفش را در مقیاس ۱ تا ۱۲ + نشان می‌دهد. هر چه میزان این شاخص بیشتر شود، چشم و پوست در برابر آن آسیب بیشتری می‌بیند.
میزان این شاخص در زمان‌های مختلف روز تفاوت دارد، ولی در گزارش شاخص، تأکید بر حداکثر روزانه شاخص در ۴ ساعت پیرامون ظهر در محل مورد نظر است.
برپایه استاندارد شاخص جهانی تابش فرابنفش خورشیدی، اگر این شاخص روی اعداد ۱ و ۲ باشد، بی‌خطر است. شاخص ۳، ۴ و ۵ نشان‌دهنده کم‌خطر بودن آن و شاخص ۶ و ۷ نشان‌دهنده خطر زیاد است. شاخص ۸، ۹ و ۱۰ بیانگر خطر بسیار زیاد و شاخص ۱۱و ۱۲ اعلام می‌کند که خطر بسیار شدید است.
برهمین پایه نیاز است تا اقدام‌های حفاظتی مختلفی برای جلوگیری از آسیب دیدن در برابر پرتو فرابنفش خورشید انجام داد.
اگر شاخص پرتو کمتر از دو باشد، حداکثر در ساعات میانی روز می‌توان از عینک آفتابی و کرم‌های ضدآفتاب استفاده کرد.
در شاخص ۳ تا ۵ استفاده از عینک، کرم و کلاه ضروری است و هر کدام از وسایل باید شرایط خاص خود را داشته باشند.
در شاخص‌های زیاد، خیلی زیاد و بیش از حد زیاد باید از عینک، کرم ضدآفتاب، کلاه و چتر استفاده شود.
البته در تابش‌های بیش از حد زیاد (شاخص بزرگ‌تر از ۱۲) توصیه می‌شود که افراد تا حد امکان از خانه بیرون نروند، به‌ویژه از ساعت ۱۰ بامداد تا ۱۶ بعدازظهر. در صورت بیرون رفتن از خانه نیز باید مراقبت‌های بایسته را انجام دهند.[1]
منابع
- «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۳.