شرط (برنامهنویسی)
در علوم کامپیوتر و در زبانهای مختلف برنامه نویسی عبارات شرطی ، عبارات شرطی و سازه های شرطی از ویژگیهای است که بسته به ارزیابی درست یا نادرست یک شرایط مشخص شده توسط برنامه نویس ، محاسبات یا اعمال مختلفی را انجام می دهد. این امر همیشه با تغییر انتخاب جریان کنترل بر اساس برخی از شرایط حاصل می شود.


در زبان های برنامه نویسی معمولاً از اصطلاح " جمله شرطی" استفاده می شود ، در حالی که در برنامه نویسی عملکردی ، اصطلاحات " بیان شرطی" یا "ساختار شرطی" ترجیح داده می شوند ، زیرا این اصطلاحات همه دارای معانی متفاوتی هستند.
ساختار if–then
(که گاهی اوقات if–then–else
نامیده می شود) در بسیاری از زبانهای برنامه نویسی رایج است. گرچه نحو از زبانی به زبان دیگر متفاوت است ، در جملات شرطی بر اساس یک شرط خاصی دستور صورت میگیرد. این کد فقط شامل یک شرط است و اگر شرط درست نباشد پروگرام از حالت شرطی خارج میشود.
If (boolean condition) Then
(consequent)
Else
(alternative)
End If
مثال:
If stock=0 Then
message= order new stock
Else
message= there is stock
End If
در کد مثال بالا ، بخشی که با (شرط بولین) نشان داده می شود ، یک عبارت شرطی را تشکیل می دهد ، دارای ارزش ذاتی (به عنوان مثال ، ممکن است با هر یک از مقادیر True
یا False
جایگزین شود) اما هیچ معنی ذاتی ندارد. در مقابل ، ترکیبی از این عبارت ، If
و Then
آن پیرامون آن ، و نتیجه ای که متعاقباً به دنبال آن وارد می شود ، یک جمله شرطی را تشکیل می دهد ، دارای معنی ذاتی است (به عنوان مثال ، بیان یک قاعده منطقی منسجم) اما هیچ ارزش ذاتی ندارد.
با استفاده از else if
، ترکیب چندین شرط امکان پذیر است. فقط عبارات پیروی از شرط اول که درست تشخیص داده می شوند اجرا می شوند. از سایر عبارات صرف نظر خواهد شد.این در حالیست که با افزودن else میتوان شرط را به دو یا چندقسمت تبدیل کرد. در این حالت در صورت درست بودن شرط سناریو ۱ صورت میگیرد و اگر شرط کاهند شده مطابق ستمنت درج شده نباشد برنامه وارد حالت دوم یعنی الس میشود.