شکر (مفهوم اخلاقی)
شُکر یا شُکران یک مفهوم اخلاقی است که در مقابل کُفران به کار می‌رود.[1] معنای لغوی آن سپاسگزاری کردن[2] و ثنای جمیل و ذکر نیکو[3] است. شُکر همچنین در عرفان اسلامی به‌عنوان یکی از منازل مهم سلوک الی‌الله مطرح شده‌است.[1]
پانویس
- استاد باقر، محسن (پاییز ۱۳۷۹). «جایگاه شکر در سلوک اخلاقی». رشد آموزش معارف اسلامی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (۴۲). دریافت‌شده در ۲۲ شهریور ۱۳۹۶.
- «شکر | فرهنگ فارسی معین». پایگاه اینترنتی واژه یاب. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۱۳.
- «شکر | لغت‌نامه دهخدا». پایگاه اینترنتی واژه یاب. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۱۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.