شیخ احمد قمی
شیخ احمد قمی، به‌نظر شیعیان تایلند، نخستین کسی است که مذهب تشیع را به تایلند آورده‌است. گرچه بر اساس منابع تاریخی، در لوح به دست آمده از دوره حکومت سوخوتای در حدود هفتصد سال قبل، بعضی از کلمات به زبان فارسی مشاهده شده‌است و این نشان می‌دهد که ایرانی‌ها حدود ۶۰۰ یا ۷۰۰ سال قبل در تایلند حضور داشته‌اند، با این حال این نظریه چیزی را در مورد ورود تشیع به تایلند ثابت نمی‌کند.
زندگی
شیخ احمد قمی در حدود سال‌های ۱۶۲۰ (میلادی)، در دوران پادشاه «سوگ تام»، به دلیل اینکه در امور بازرگانی شخصیت ممتازی بود، به دربار فراخوانده شد و در آنجا فعالیت می‌کرد. وی از آن به بعد نیز منصب‌های مختلف دربار را در اختیار خود داشت و مورد اعتماد پادشاه تایلند بود. در جریان خیانت ژاپنی‌ها که می‌خواستند سلطنت را سرنگون کنند، وی از پادشاه حمایت کرد و با مخالفان حکومت به مبارزه پرداخت و سرانجام با همکاری نیروی وفادار به پادشاه، این خیانت را خنثی کرد. وی بعد از این جریان، به منصب‌های عالی دربار رسید و حتی مقام «جاوپایاباوان راش نایوک» که تقریباً معادل با وزیر اعظم است، به وی اعطا شد.
«دیوید تامپسون» متخصص غذاهای تایلندی و «سانتی ساوت‌ویمون» روزنامه‌نگار و محقق تایلندی هر دو معتقدند که خاستگاه کاری ماتسامان، ناحیه تایلند مرکزی در قرن هفدهم و در دربار «آیوتایا» است و به بازرگان مشهور ایرانی شیخ احمد قمی بازمی‌گردد. شیخ احمد قمی بنیانگذار و جدِ «خاندان اشرافی بوناگ» در تایلند است.[1]
ازدواج
شیخ احمد قمی با زنی تایلندی ازدواج کرد که ثمره این ازدواج، سه فرزند، دو پسر و یک دختر بود.
پادشاه تایلند زمین منطقه‌ای را به او بخشید تا او و افرادی که همراه وی بودند، در آنجا ساکن شوند. شیخ احمد قمی از طرف پادشاه، اولین منصب شیخ‌الاسلامی را به عهده گرفت و وظیفه رهبری، نگهداری و رسیدگی به امور تمام مسلمان‌ها بر عهده وی بود. این نکته‌ای قابل توجه‌است، زیرا اکثر مسلمان‌ها در آن زمان از اهل سنت بودند، ولی شیخ‌الاسلامی آنان را یک فرد شیعه بر عهده داشت.
مقبره
مقبره شیخ احمد قمی هم‌اکنون در کالج تربیت معلم آیوتایا است و مورد احترام تایلندی‌ها قرار دارد. شخصیت‌های سیاسی یا دینی که از جمهوری اسلامی ایران به تایلند سفر می‌کنند، معمولاً به زیارت مزار او می‌روند.