ضریب پنمن

ضریب پنمن برای محاسبه تبخیر از یک سطح استفاده می‌شود. رابطه توسط هاوارد پنمن و در سال ۱۹۴۸ توسعه داده شده‌است. رابطه پنمن عواملی همچون دما، سرعت باد، رطوبت نسبی و تابش خورشیدی را در محاسبه میزان تبخیر لحاظ می‌کند.[1]

رابطه می‌تواند به شکل زیر بیان شود:

${\displaystyle E_{mass}={\frac {mR_{n}+\rho _{a}c_{p}\left(\delta e\right)g_{a}}{\lambda _{v}\left(m+\gamma \right)}}}$

که:

m = شیب منحنی شدت بخار (Pa K^-۱)

R_n = Net توان تابش الکترومغناطیسی برای سطح واحد (W m^-۲)

ρ_a = وزن مخصوص هوا (kg m^-۳)

c_p = ظرفیت گرمایی هوا (J kg^-۱ K^-۱)

g_a = ضریب هدایت سطحی (m s^-۱)

δe = فشار تعادل بخار (Pa)

λ_v = گرمای نهان تبخیر (J kg^-۱)

γ = ثابت فشار به دمای هوا (Pa K^-۱)

هستند.

منابع

1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Penman equation». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ دی ۱۳۹۰.