عباس برزگر

عباس برزگر (متولد ۱۳۵۲ در شیراز) یک کارآفرین ایرانی فعال در حوزهٔ صنعت گردشگری است.[1][2][3][4] فیلم مستند من می‌خوام شاه بشم بر اساس زندگی عباس برزگر ساخته شده‌است.[5][6]

آغاز ماجرا

کارمندان سفارت آلمان

در سال ۲۰۰۲ گروهی از کارمندان .سفارت آلمان؛ که همراه مترجم از یزد برای دیدار بارگاه بزم آمده بودند، به مغازهٔ روبروی بارگاه رفتند؛ و نیاز به جایی برای استراحت و راهنمایی آشنا به منطقه داشتند، که عباس آن‌ها را به خانهٔ خود دعوت کرد. آن‌ها از مهمان‌نوازی عباس و همسرش افسر، و دست‌پخت افسر بسیار لذت بردند. همچنین آن‌ها به دیدار عشایری که نمی‌خواهند؛ در تماسی نزدیک با جهانگردان باشند، رفتند، که برای بار اول اجازهٔ ورود به قلمرو عشایر به آن‌ها داده شد.[7]

موتورسواران آلمانی

برزگر همراه با خانواده‌اش در کلبه‌ای ساده زندگی می‌کردند؛ تا روزی دو موتورسوار که در جستجوی جایی برای شب مانی بودند، در خانهٔ او را زدند. او با اینکه؛ نه اتاقی جداگانه برای آنان داشت، و نه گوشتی برای پخت غذا، آن دو را با مهمان‌نوازی پذیرفت. پس از گذشت یک ماه؛ موتورسوارانی که داستان مهمان‌نوازی او را شنیده‌بودند، به در خانهٔ او آمدند، و درخواست کردند، تا شب را در خانهٔ او به صبح برسانند. او پی‌برد، که جهانگردان غربی غذاهای بدون گوشت، سبزی‌ها و میوه‌های بومی را می‌پسندند.[8]

مهمانسرا

به گفتهٔ او، مهمانخانهٔ برزگر نخستین مهمانسرای بومی گیاه‌خواری در ایران است. او در کنار آغلی پر از بز و مرغ و خروس، کندوهای عسل و چندین هکتار سبزی‌کاری، ۳۷ اتاق کاه‌گلی برای کرایه دارد.[8] [9]

پانویس
  1. «وقتی دستفروش روستایی، گردشگران خارجی را به زادگاهش می‌کشاند». ایرنا. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۷.
  2. «راز ثروتمند شدن کارگر ساده روستایی در ماه عسل». مهر. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۷.
  3. «عباس برزگر، تنها چوپانی که در سه دانشگاه دنیا تدریس می‌کند». فارس. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۷.
  4. «دهکده گردشگری عباس برزگر». صداوسیمای مرکز فارس. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۷.
  5. «نقد و بررسی "من می‌خوام شاه بشم"». ایسنا. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۷.
  6. «مستند «من می‌خوام شاه بشم» به جشنواره «زوریخ» راه یافت». خبرگزاری مهر. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۷.
  7. Fatemeh Etemaddar (۲۰۰۷). «Ecotourism in Fars province» (PDF). دانشگاه لولئو. دریافت‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۷.
  8. Sonja Gillert (04.02.2017). «Vom Schurkenstaat zum Urlaubsparadies». WeltN24. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  9. Nick Boulos (۲۱ آوریل ۲۰۱۶). «Lifting the veil on the mysteries of Iran». The Telegraph. دریافت‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۷.

منابع
  • Christiane Schlötzer (27. August 2016). «Iran: Zu Gast bei einstigen Nomaden». Süddeutsche Zeitung. دریافت‌شده در ۶ دسامبر ۲۰۱۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.