عبدالرحیم همایونفرخ
عبدالرحیم همایونفرخ (۱۲۶۲–۱۷ تیر ۱۳۳۸) نویسنده و مترجم ایرانی بود.[1] او در سال ۱۳۱۷ به پیشنهاد علیاصغر حکمت، عضو فرهنگستان ایران شد. مهمترین اثر او دستور جامع زبان فارسی است که برای نگارش آن جایزه اول سلطنتی و نشان درجه یک از وزارت فرهنگ ایران دریافت کرد. او پدر رکنالدین همایونفرخ است.[2]
آثار
- دستور جامع زبان فارسی، عبدالرحیم همایونفرخ، ناشر: علمی
- بابک و افشین، عبدالرحیم همایونفرخ، ناشر: اکباتان
- داستان تاریخی بابک، افشین و مازیار، عبدالرحیم همایونفرخ، افشین عاطفی (به اهتمام)، ناشر: همگام با هستی
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.