عبدالعزیز حکیم
سید عبدالعزیز حکیم (زاده ۱۹۵۰ (میلادی) در نجف - درگذشته ۲۶ اوت ۲۰۰۹ در تهران) سیاستمدار و فقیه شیعه عراقی بود.
عبدالعزیز حکیم | |
---|---|
رئیسجمهور حکومت انتقالی عراق | |
مشغول به کار ۱ دسامبر ۲۰۰۳ – ۳۱ دسامبر ۲۰۰۳ | |
پس از | جلال طالبانی |
پیش از | عدنان پاچهچی |
رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق | |
پس از | محمدباقر حکیم |
پیش از | عمار حکیم |
اطلاعات شخصی | |
زاده | سید عبدالعزیز حکیم ۱۹۵۰ یا ۱۹۵۳ نجف، عراق |
درگذشته | ۲۶ اوت ۲۰۰۹ (۵۶ سال) تهران، ایران |
ملیت | عراق |
حزب سیاسی | ائتلاف ملی عراقمجلس اعلای اسلامی عراق |
فرزندان | ۲ پسر و ۲ دختر |
پیشه | سیاستمدار |
دین | اسلام، شیعه |
فعالیتها | شرکت در پایهگذاری جنبش مجاهدین عراقی، جماعت العلما و مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق |
منصب ها
او رهبری مجلس اعلای اسلامی عراق را پس از مرگ برادرش محمدباقر حکیم در سال ۲۰۰۳ بر عهده گرفت و تا پایان عمر در اختیار داشت. حکیم یکی از اعضای حکومت انتقالی عراق پس از سقوط صدام بود و مدتی ریاست آن را در سال ۲۰۰۳ بر عهده داشت. حکیم از حامیان فهرست ائتلاف ملی عراق در انتخابات مجلس عراق (ژانویه ۲۰۰۵) بود.
درگذشت
وی در سال ۲۰۰۹ میلادی در مرکز سرطان ام دی اندرسون دانشگاه تگزاس مورد تشخیص قرار گرفت،[1] و سرانجام پس از سه سال ابتلا به بیماری سرطان در یکی از بیمارستانهای تهران درگذشت.
ادعای آیتالله مکارم شیرازی
آیتالله مکارم شیرازی هنگام درگذشت عبدالعزیز حکیم، این ادعا را مطرح کرد که وی در یکی از کشورهای عربی(اردن) مسموم شده است. [2]
خانواده
عبدالعزیز حکیم یکی از ۱۵ فرزند سید محسن حکیم مرجع تقلید عامه شیعیان بود که هفت برادرش در دوران حکومت صدام کشته شدند. او با دختر محمدهادی صدر ازدواج کرد و دارای دو دختر و دو پسر به نامهای محسن و عمار حکیم است.
نگارخانه
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ عبدالعزیز حکیم موجود است. |