عبدالوهاب آصف‌الدوله
عبدالوهاب آصف‌الدوله که پیشتر نصیرالدوله لقب داشت از دولتمردان و وزرای دوره ناصرالدین‌شاه قاجار بود.
عبدالوهاب آصف‌الدوله (نصیرالدوله) | |
|---|---|
 | |
| حاکم گیلان حاکم خراسان متولی آستان قدس رضوی | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | میرزاعبدالوهاب شیرازی |
| نصیرالدوله | |
| درگذشته | ۱۳۰۶ قمری تهران، ایران |
| همسر(ان) | مهرماه خانم عصمت‌السلطنه (همسر سوم) |
| فرزندان | احمد بدر |
| خویشاوندان | میرزا نصرالله دبیرالملک (پسرعمو) |
وی در شیراز متولد شد و در سال ۱۲۶۶ قمری به تهران آمد و در دستگاه اعتضادالسلطنه، وزیر علوم، به کار پرداخت. به سبب هوش و حافظه قوی مورد توجه قرار گرفت و به سرعت ترقی کرد. در سال ۱۲۷۳ قمری نایب دوم وزارت امور خارجه شد و پس از آن مشاغلی چون کارگزاری انتظام مهام امور خارجه در تبریز در سال ۱۲۷۷ قمری و کارگزاری آذربایجان در سال ۱۲۸۲ قمری داشت. به سال ۱۲۸۸ ملقب به نصیرالدوله و در ۱۳۰۲ قمری ملقب به آصف‌الدوله شد. از دیگر مشاغل او حکومت گیلان، حکومت خراسان و تولیت آستان قدس رضوی بود.[1]
پس از بازگشت از حکومت خراسان آثار جنون در آصف‌الدوله پیدا شد و رفته‌رفته شدت یافت و او را خانه‌نشین کرد. او سرانجام در سال ۱۳۰۶ قمری بر اثر سکته قلبی درگذشت.[2] پسرش احمد بدر بعدها به وزارت رسید، و دخترش مریم با حسن وثوق ازدواج کرد.[3]
جستارهای وابسته
- خانه نصیر الدوله (آصفی)
- خانه نصیرالدوله (اتاق آئینه خانه)
منابع
- بانک اطلاعات رجال
- مستوفی، عبدالله؛ تاریخ اجتماعی اداری دوره قاجار، ج۱، ص۱۳۹.
- عاقلی، باقر (۱۳۸۱)، خاندان‌های حکومت گر در ایران، تهران: نشر علم، شابک ۹۶۴-۴۰۵-۱۹۷-۱