عروض (شعر)
عروض رکن آخر یا کلمهٔ آخر مصراعِ اول هر بیت است، مانند «خاست» در این بیت منسوب به ناصر خسرو
| روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست | از بهر طمع بال و پر خویش بیاراست |
.[1]
پانویس
- شریفی، فرهنگ ادبیات فارسی، ۱۰۰۷.
منبع
- شریفی، محمد (۱۳۸۷). محمدرضا جعفری، ویراستار. فرهنگ ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ نشر نو و انتشارات معین. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۴۴۳-۴۱-۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.