عقد بیع
عقد بیع قرارداد یا عقدی است که به موجب آن شخصی، مالی را در ازای مال دیگر به شخص دیگری واگذار کند به نحوی که مالک مال (فروشنده)، مالکیت کالای خود را در مقابل پول یا مالی که دریافت می‌کند به طرف مقابل (خریدار) انتقال دهد و طرف نیز در مقابل دریافت کالا، پول یا مال خود را به فروشنده بدهد.[1] عقد بیع به محض انشای ارادهٔ طرفین تشکیل‌دهندهٔ آن، یعنی بایع و مشتری، تحقق می‌یابد و دارای اثر حقوقی میشود. بیع در لغت به معنای خرید و فروش و داد و ستد می‌باشد و و در اصطلاح فقهی ایجاب و قبولی است که بر نقل ملک در مقابل عوض معلوم و متعین دلالت کند.[2] اقسام بیع عبارتند از: ۱_ بیع عین معین ۲_بیع عین کلی در معین ۳_ بیع عین کلی در ذمه
بیع در فقه
بیع به معنای فروختن و از مفاهیم عرفیه است و نتیجهٔ آن تملیک عین (مال) به عوض معلوم (مال دیگر) خواهد بود.
در فقه از مفهوم دیگری به نام ((معاطات))نام برده شده که بسیار شبیه به بیع است اما شهید ثانی تفاوت این دو را در این می داند که بیع با یک صیغه و لفظ خاص و مختص بیع صورت می گیرد و معاطات بدون هیچ صیغه ای و با قصد طرفین انجام میشود و حالت اباحه دارد در حالی که بیع یک عقد به حساب می آید.
بیع در حقوق مدنی ایران
ماده ۳۳۸: بیع عبارت است از تملیک عین به عوض معلوم
از این تعریف چنین بر می‌آید که قانونگذار قصد داشته با بکاربردن واژه «عین» مانع از تداخل مفهوم بیع با «اجاره» گردد. اما از سوی دیگر موجب شده تا در مفاهیم جدید مثل خرید خدمات خلاء مفهومی جدی ایجاد گردد.
منابع
- . دانشنامه جهان اسلام [ [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=2488%5D] مقدار
|نشانی=را بررسی کنید (کمک). دریافت‌شده در ۲۹ اوت ۲۰۱۲. پارامتر|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک)
پانویس
- «بیع چیست؟». موسسه فرهنگی جام طهور. دریافت‌شده در ۲۹ اوت ۲۰۱۲.
- شرح لمعه. دارالتیقه. ۱۳۸۲. پارامتر
|first1=بدون|last1=در Authors list وارد شده‌است (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=نیاز به وارد کردن|پیوند=دارد (کمک)