علی‌خان اصفهانی
علی‌خان پرتو اعظم اصفهانی (۱۲۵۵ خ اصفهان - ۱۳۱۷ خ تهران) ملقب به حکیم اعظم از پزشکان نامدار دوره قاجار و پهلوی و از دوستان علیقلی خان سردار اسعد بود.
پدرش صندوقدار حاجی امین الضرب بود. در اصفهان و تهران تحصیل کرد و امین الضرب او را برای ادامه تحصیل به فرانسه فرستاد. در پاریس با امین الضرب دوست شد [1] و پس از بازگشت به ایران همراه با سردار اسعد در دوره دوم مجلس شورای ملی بجای نمایندگان متوفی و مستعفی رشت، طبق قانون از طرف نمایندگان مجلس به نمایندگی برگزیده شدند. او در دی ۱۲۸۸ به جای شیخ حسن حسام الاسلام انتخاب شد که فوت کرده بود. [2] به پیشنهاد او بود که هنگام بحث روی قانون طبابت در مجلس، دندانپزشکی را هم مشمول قوانین مربوط به طبابت کردند. [3]
دکتر علی خان پس از پایان دوره وکالت مجلس، مدیرکل معارف و اوقاف و رئیس مجلس حفظ الصحه شد و از احمد شاه لقب حکیم اعظم گرفت. در مدرسه طب دارالفنون تدریس می کرد و مدتی هم رئیس مدرسه سیاسی شد. در زمان رضاشاه رئیس بیمارستان دولتی تهران و از ۱۳۱۴ عضو پیوسته فرهنگستان ایران شد. در دانشکده پزشکی هم تدریس می کرد. [1]