عمارت صمیمی
عمارت صمیمی (باغ صمیمی) یا باغ امیر سپهدار از باغهای سکونتی _حکومتی دوره قاجار است که به عنوان حاکمنشین شهرستان رامهرمز استفاده میشد، و متاًثر از باغهای فرنگی ساخته شدهاست. این باغ شامل عمارت اندرونی است. عمارت به عنوان فضای ورودی بوده و در بیشتر موارد محل استقرار و سکونت نگهبانان و سایر کارکنان خدماتی صاحب باغ و مهمانانش بودهاست. عمارت اندرونی که همان کوشک میانی میباشد در دو اشکوب همکف و زیر زمین بنا شدهاست و محل کارهای حکومتی و دفتر ی بود، در دوران پهلوی این کوشک محل زندگی صاحب وقت باغ اختصاص داشت. طبقه همکف شامل سرسرا، چهار اتاق و یک سفره خانه است دارای سقفهای گنبدی از نوع چهار بخشی و طاق و تویزه میباشد. زیر زمین آن شامل دو اتاق و یک سرسرا است. این بنا دارای خیشخال و بار گیر نیز میباشد. این بنا به شهاره ثبت ۹۹۵۶ در سال ۱۲/۶/۱۳۸۰در فهرست آثار ملی به ثبت رسیدهاست.[1]
| عمارت صمیمی (باغ صمیمی) | |
|---|---|
 | |
| نام | عمارت صمیمی (باغ صمیمی) |
| کشور | ایران |
| استان | استان خوزستان |
| شهرستان | شهرستان رامهرمز |
| اطلاعات اثر | |
| نامهای دیگر | باغ امیرسپهدار |
| نوع بنا | تاریخی |
| کاربری | حاکم نشین شهر |
| کاربری کنونی | موزه و گردشگری |
| دیرینگی | دوره قاجار |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجاریه |
| مالک اثر | سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خوزستان |
| مالک فعلی اثر | سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خوزستان |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۹۹۵۶ |
| تاریخ ثبت ملی | ۱۲/۶/۱۳۸۰ |
پیشینه
در کتاب تاریخ بختیاری به قلم ابوالفتح اوژن بختیاری چنین آمدهاست: «پس از فوت اسفندیارخان سردار اسعد در سال ۱۳۲۱ هجری قمری، آقایان محمد حسینخان سپهدار و حاج علیقلیخان (سردار دوم که بعداً از بنیانگذاران مشروطه گردید) ضمن مراجعت از اروپا رهسپار دارالخلافه تهران شدند و در آنجا لقب سردار مفخمی را از مظفرالدین شاه دریافت داشت. ایشان پس از مدتی کوتاهی اقامت به زادگاه خویش مراجعت نمودند و محمدحسینخان به سمت ایلخانی و نجفقلیخان برادر بزرگتر وی به سمت ایلگری تعیین و مشغول به کار شدند، و در همان زمان با توجه به اینکه سپهدار علاقه مفرطی به رامهرمز داشت پارکی اعلا همراه با تجارتخانههای زیاد در قریه کیمه که یکی از قسمتهای مهم رامهرمز بود بناگزارده و به اتمام هم رسانده و در سال قبل نیز دخترامیرزاده بیگ زنگنه را هم که یکی از رؤسای طایفه جانکی گرمسیر بود در حیطه ازدواج درآورد و به دلیل تعلق خاطرش به وی شوق فراوانی داشت که در رامهرمز اقامت گزیند و بنابراین همه روزه با کمال اشتیاق از رفتن به آنجا صحبت مینمود. نامبرده قبل از اینکه بتواند در عمارتی که تأسیس نمود استقرار یابد به طرز مشکوکی از دنیا رفت.»[2]
کتاب خوانین بختیاری و نفت جنوب علت مرگش را چنین بازگو مینماید:
” انگلیسیها در خصوص موضوع نفت با محمد حسینخان سپهدار و اسفندیارحان سردار اسعد که در واقع فرمانروای کل بختیاری بودند وارد مذاکره شوند سپهدار پیشنویس قرار داد را شخصاً تنظیم و به انگلیسیها پیشنهاد نمود ولی چون گذشته از صد ده که پیشنهاد شده بود موارد مندرجه آن هم بسیار محکم و قانونی حتی از لحاظ قوانین بیالملی فوقالعاده متفن بودهاست. انگلیسیها زیر بار نرفتند و فقط مبلغی در سال به نام حقالارض به ایلخانی بختیاری میدادند ولی همین که اسفندیارخان سردار اسعد درگذشت بلافاصله محمدحسینخان سپهدار هم جهان را بدورد گفت و بعید نیست که اولین قربانی نفت در ایران باشد. ”[3]
پس از فوت محمدحسینخان سپهدار در سال ۱۳۴۰ محمدصمیمی به رامهرمز نقل مکان کرد و در اجرا اصلاحات ارضی عمارت کیمه که بعدها به عمارت صمیمی مشهور گردید به نام وی آمارگیری شد.
منابع
- «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۲.
- تاریخ بختیاری از ابوالفتح اوژن بختیاری
- کتاب خوانین بختیاری و نفت جنوب