عیسو
عیسو(عبری: עֵשָׂו، به معنی مودار) یا عیص، پسر بزرگ اسحاق و ربکا و برادر یعقوب است. او نخست‌زادگی خود را به آش سرخ فروخت و از آنجا به ادوم (عبری: אֱדוֹם، به معنی سرخ) معروف گردید.[2] او به شکار اسب و غزال بسیار علاقه‌مند بود.[3] بر طبق ادعای تورات : هنگامی که برای شکار رفت تا برگشته غذایی برای پدرش بپزد تا پدرش اسحاق او را برکت دهد، یعقوب آمده و به فریب از اسحاق برکت گرفت.[4]
«عیسو و یعقوب در نزد اسحاق». اثر بنیامین وست از قرن هجدهم.[1] واقع در دانشگاه باب جونز در کارولینای جنوبی
فرزندان عیسو در کوه سعیر زندگی می‌کردند و جامه سرخ بر تن می‌کردند.[5]
عیسو دو همسر حتی و کنعانی به نام‌های عاداه و باسماس گرفت.[6]باسماس برای عیسو چهار پسر به نام‌های نحاس، زارح، شماه و مزاه زایید و عاداه برای عیسو دو پسر به نام‌های الیفز و تامان آورد.[7]
پانویس
- Esau and Jacob Presented to Isaac, (painting)
- پیدایش ۲۵:۳۰
- پیدایش ۳۲:۳۳
- پیدایش ۲۷:۱
- پیدایش ۳۶:۳
- پیدایش ۳۶:۱۱
- سموئیل ۸:۱۲؛ دوم پادشاهان ۸:۲۰؛ مزامیر ۱۳۷:۷
منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.