غیبالله امامی
غیبالله امامی از خوشنویسان و نستعلیقنویسان صاحبنام سده نهم هجری است. بعضی او را اهل گیلان میدانند.
غیبالله امامی معاصر سلطان علی قاینی (درگذشت: ۹۱۴ ق) است و در میان معاصرینش جزو معدود خوشنویسانی است که در شیوهٔ نستعلیقنویسی به شیوه و طرزی متفاوت با سلطان علی مشهدی مینوشت. او را از شاگردان اظهر تبریزی دانستهاند.[1]
آثار
- یک قطعه از مرقعی، به قلم دودانگ و کتابت خفی خوش، با رقم: «... کتبه العبدالفقیر غیبالله الامامی عفا الله عنه»
- یک نسخه «صد کلمه» حضرت علی، به قلم نیم دودانگ جلی و کتابت خفی خوش، با رقم: «کتبه العبد... غیبالله امامی... فی سنهٔ ثلث و تسعین و ثمانمائه الهجریه النبویه»
پانویس
- فضایلی ص ۴۶۰ به نقل از مهدی بیانی
منابع
- «غیبالله امامی». وبگاه آفتاب.
- فضایلی، حبیبالله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.