فخرالدین محمد سماکی استرآبادی
فخرالدین محمد سماکی استرآبادی، عالم امامی(ص دهم ق).
امیر فخرالدین محمد (احمد) بن حسین حسینی سماکی استرآبادی(918- 984ق) مشهور به محقق از سادات قریه سماک استرآباد بود. در خدمت امیر غیاث الدین منصور شیرازی تحصیل علم کرد. اوایل شیخ الاسلام سبزوار شد و بعد به دربار شاه طهماسب رفت و به منصب وزارت رسید. در قزوین مدرسه ای داشت و ضمن کارهای دیوان دولتی، در آنجا تدریس می کرد. هر روز عده زیادی از طلاب علوم معقول و منقول به درس او رفته و استفاده می کردند.اسکندر بیک منشی در کتاب عالم آرای عباسی از او به عنوان یکی از علمای اعلام و فقهای گرام عصر یاد می کند و می گوید:« همه روزه جمعی کثیر از طلبه علوم معقول و منقول به مُدَرِّس آن حاضر گشته استفاده علوم می نمودند و از افادات علیّه اش مستفید و بهره مند می گشتند.» حسن بیگ روملو او را با اوصاف مولانا اعظم، جامع الفضایل و الحکم، حلال المشکلات الدقائق و کشاف معضلات الحقایق وصف و مدح می کند از شاگردان سماکی می توان از میرزا ابراهیم حسینی همدانی که در همدان منصب قضاوت و تصدی امور شرعیه را بر عهده داشت و نیز نورالدین محمد قاضی نوری اصفهانی از فقها و شعرای مشهور صفوی نام برد .همچنین از میر فخرالدین به عنوان بزرگترین استاد میرداماداسترآبادی(م 1041ق) در حکمت یاد می شود که با وی مناظراتی نیز داشته است.
آثار
پانویس
- مهمترین کتاب اوست که به شرح یکی از مهمترین مباحث فلسفی یعنی حدوث و قدم عالم پرداختهاست.
- اصل کتاب از تفتازانی است.
- اصل کتاب از خواجه نصیر طوسی است، این کتاب را در 952 هـ ق به نام شاه طهماسب به پایان برده است که به اثبات الله نیز شهرت دارد .
- به زبان فارسی.
منابع
- فقها و اصولین> فخرالدین استرآبادی سماکی
- استر آبادی ، محمد بن حسین ، -984ق. مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
- سماکی استرآبادی، فخرالدین محمد سایت راسخون
- بانی مکتب استرآباد : میر فخرالدین سماکی استرآبادینشریه فرهنگی تاریخی استارباد