فرناندو بوترو
فرناندو بوترو (اسپانیایی: Fernando Botero؛ زادهٔ ۱۹ آوریل ۱۹۳۲) نقاش فیگوراتیو و مجسمهساز اهل کلمبیا است. او با سبک خاص خودش که بوتریسمو (Boterismo) نام گرفته، اَشکال و آدمها را در ابعادی بزرگ و اغراقآمیز به تصویر میکشد و از این راه به آثارش وجهی طنزآلود یا سیاسی بخشیده است.
فرناندو بوترو | |
---|---|
![]() | |
نام در زمان تولد | Fernando Botero Angulo[1] |
زادهٔ | ۱۹ آوریل ۱۹۳۲ (۸۹ سال) |
ملیت | کلمبیا |
شناختهشده برای | نقاشی، مجسمهسازی |
همسر(ها) | گلوریا زی (جدا شده) سوفیا واری (فعلی) |
بوترو را مهمترین چهرهٔ هنریِ زندهٔ آمریکای لاتین دانستهاند و آثارش در پررفتوآمدترین مکانهای جهان مانند خیابان شانزلیزه پاریس و خیابان پارک منهتن به چشم میخورد.
نگارخانه
منابع
- Botero, Fernando, and Cynthia Jaffee McCabe. 1979. Fernando Botero: Hirshhorn Museum and Sculpture Garden, Smithsonian Institution. Washington: Smithsonian Institution Press. p. 20. OCLC 5680128
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Fernando Botero». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ مه ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.