قاشقی

قاشقی، یا پپرومیا (نام علمی: Peperomia)، گیاهی علفی و همیشه سبز با رشد کند است. گیاه قاشقی برگ‌های قلبی شکل، گوشتی و اغلب رنگ‌های سفید، کرم و سبز دارد و چون محل زندگی و زادگاهش در جنگل‌های نسبتاً تاریک است، می‌تواند شرایط آپارتمان را به‌خوبی تحمل کند؛ البته در کاشت گروهی هم به‌عنوان یک گیاه مجزا کاربرد دارد. گونه‌های زیادی از این گیاه پرورش یافته‌است.[1]

قاشقی (پپرومیا)
آرایه‌شناسی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): مگنولیان
راسته: فلفل‌سیاه‌سانان
تیره: فلفل‌سیاهیان
سرده: پپرومیا

شرایط نگهداری

  1. مقدار نور مورد نیاز پپرومیا از ۳ تا ۴ هزار فوت کندل است. درصورتی که کنار پنجره اتاق قرار داشته باشد، نور مستقیم آفتاب باعث خرابی گیاه می‌شود.
  2. از ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتی‌گراد بهترین دما برای این گیاه زیباست اما دمای ۱۴ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد را هم به‌خوبی تحمل می‌کند.
  3. این گیاه حدود ۳۰ درصد به رطوبت نیاز دارد، بنابراین بهتر است در هوای گرم و دمای بالا، روزانه و در هوای کمی سرد، هفته‌ای یک‌بار مه‌پاشی شود.
  4. برای تأمین رطوبت لازم گل قاشقی غبار پاشی هفته ای دو بار در فصل تابستان و یک بار در فصل زمستان توصیه می‌شود.
  5. نور: نیم‌سایه آفتاب و نور کنار پنجره احتیاجات نوری آن را تأمین می‌کند، احتیاج به مراقبت در برابر اشعه مستقیم افتاب به خصوص در ظهر دارد.
  6. تغذیه: مواد غذایی و عناصر مورد نیاز گیاه را با افزایش کودهای مایع یا جامد محلول در آب‌های مخصوص گیاهان زینتی طبق دستور هر دو هفته یکبار تأمین کنید.
  7. خاک مناسب: خاک لیمونی بهترین محیط رشد ریشه این گیاه است.
  8. تعویض گلدان: ریشه‌های این گیاه سطحی و ریز است. ترجیح می‌‌دهند در گلدان کوچک زندگی کنند. به هر صورت هر سال ریشه‌ها را بازدید کنید و در صورت لزوم آن را با یک اندازه بزرگ‌تر تعویض نمایید.
  9. تکثیر: زمان مناسب برای گرفتن قلمه ساقه یا برگ در اواخر بهار یا تابستان و ریشه دار کردن آن‌ها در دمای ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتی گراد می‌باشد . [2]
گل گیاه کالانکوئه


تنوع

با توجه به شکل ظاهری و نحوهٔ رشد، آن‌ها را به سه گروه تقسیم‌بندی می‌کنند:

  1. گروه اول: بوته‌ای که دارای دمبرگ‌های قرمز هستند و بعضی نیز برگ‌های گوشتی و قلبی شکل دارند.
  2. گروه دوم: دارای ساقه‌های بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقه‌های گوشتی و برگ‌های گوشتی دارند و لبهٔ برگ‌ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشیده شده‌است.
  3. گروه سوم: گروه بالا رونده که به داربست یا قیم بسته می‌شوند و بالا می‌روند، یا این که از اطراف گلدان آویزان می‌شوند و دارای ساقه‌های قرمز و برگ‌های ظریف نقره‌ای و بعضی دارای برگ‌های سبز آبدار هستند و بخصوص برای گلدان‌های آویز بسیار مناسبند.

گونه‌ها

مشکلات خاص

ریزش ناگهانی برگ

دلیل این مشکل آبیاری دیر هنگام است. زمانی آبیاری کنید که کمپوست تقریبا خشک باشد اما برگ پژمرده نباشد.

اگر ریزش برگها در زمستان اتفاق بیوفتد، ممکن است به دلیل دمای بسیار پایین باشد. گیاه را در محلی قرار دهید که دما حداقل 10 درجه سانتی گراد باشد.

قهوه ای شدن نوک و لبه ی برگها

دلیل این اتفاق کاهش ناگهانی دماست. همه ی برگهای آسیب دبده را باید چید.

برگها پژمرده و بی رنگند، پوسیدگی ساقه یا برگ وجود دارد، پشت برگها چوب پنبه ای یا متورم است

دلیل این عارضه ها آبیاری بیش از حد، خصوصا در زمستان است.[3]

نگارخانه

منابع

  1. «راه نمای پپرونیا». پایگاه اطلاع‌رسانی گل و گیاهان زینتی.
  2. «گل قاشقی». دکوبوم.
  3. دی. جی. هسایون. راهنمای نگهداری گیاهان آپارتمانی. ترجمهٔ محمدرضا داهی. شرکت انتشارات فنی ایران. ص. ۱۹۴. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۸۹-۴۳۳-۷.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.