قانقاریای فورنیه

Fournier gangrene
Fournier gangrene
تخصص	اورولوژی
فراوانی	1 per 62,500 males a year[1]

قانقاریای فورنیه (Fournier gangrene) نوعی بیماری گوشتخوار است که معمولاً دستگاه تناسلی و/یا لگن را درگیر می‌کند. ااین بیماری معمولاً در مردان مسن شایع‌تر است، اما می‌تواند در زنان و کودکان نیز رخ دهد. بیماران دیابتی، الکلی‌ها، یا کسانی که ضعف سیستم ایمنی دارند بیشتر در معرض خطر این بیماری هستند.

علائم و نشانه‌ها

علائم اولیه از قانقاریای فورنیه شامل تورم یا درد ناگهانی در بیضه، تب، رنگ‌پریدگی و ضعف عمومی می‌باشد. علامت مهم دیگر بوی ناپاک و تخلیه چرکی از بافت‌های آلوده‌است. همچنین کریپتاسیون نیز گزارش شده‌است. بیماری به صورت یک عفونت زیر پوستی شروع می‌شود، اما تکه‌های بافت‌مرده به زودی روی پوست ظاهر می‌شوند.

عامل

عامل قانقاریای فورنیه می‌توانند هم باکتری‌های هوازی و بی هوازی باکتری باشند.[2][3]

دو جرم شایع درگیر کننده، استرپتوکوک گروه آ و کلستریدیوم پرفرنژنس است.

تشخیص

قانقاریای فورنیه معمولاً بالینی تشخیص داده می‌شود، اما تست‌های آزمایشگاهی و مطالعات تصویربرداری نیز به منظور تأیید تشخیص و تعیین شدت و پیش بینی نتایج استفاده می‌شوند. X-ray و سونوگرافی ممکن است حضور گاز در زیر سطح پوست را نشان دهد. CT اسکن می‌تواند در تعیین محل منبع عفونت و میزان انتشار آن مفید باشد.

درمان

قانقاریای فورنیه یک اوژانس اورولوژی محسوب می‌شود و درمان آن نیازمند به آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی و دبریدمان بافت‌های مرده (نکروزه) می‌باشد. علاوه بر عمل جراحی و آنتی‌بیوتیک‌ها درمان با اکسیژن پرفشار ممکن است مفید باشد و در مهار رشد و کشتن باکتری‌های بی هوازی مؤثر واقع شود.[4]

منابع

Hamdy, Freddie C.; Eardley, Ian (2017). Oxford Textbook of Urological Surgery. Oxford University Press. p. 76. ISBN 978-0-19-102252-4.
Thwaini, A; Khan, A; et al. (2006). "Fournier's gangrene and its emergency management". Postgrad Med J. 82 (970): 516–9. doi:10.1136/pgmj.2005.042069. PMC 2585703. PMID 16891442.
Kessler, CS; Bauml, J (November 2009). "Non-Traumatic Urologic Emergencies in Men: A Clinical Review". West J Emerg Med. 10 (4): 281–7. PMC 2791735. PMID 20046251.
Zamboni, WA; Riseman, JA; Kucan, JO (1990). "Management of Fournier's gangrene and the role of hyperbaric oxygen". J. Hyperbaric Med. 5 (3): 177–86. Archived from the original on 3 February 2011. Retrieved 2008-05-16.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Ham2017-1] Hamdy, Freddie C.; Eardley, Ian (2017). Oxford Textbook of Urological Surgery. Oxford University Press. p. 76. ISBN 978-0-19-102252-4.

[2] Thwaini, A; Khan, A; et al. (2006). "Fournier's gangrene and its emergency management". Postgrad Med J. 82 (970): 516–9. doi:10.1136/pgmj.2005.042069. PMC 2585703. PMID 16891442.

[3] Kessler, CS; Bauml, J (November 2009). "Non-Traumatic Urologic Emergencies in Men: A Clinical Review". West J Emerg Med. 10 (4): 281–7. PMC 2791735. PMID 20046251.

[4] Zamboni, WA; Riseman, JA; Kucan, JO (1990). "Management of Fournier's gangrene and the role of hyperbaric oxygen". J. Hyperbaric Med. 5 (3): 177–86. Archived from the original on 3 February 2011. Retrieved 2008-05-16.