قانون‌های وودوارد

قانون‌های وودوارد (Woodward's rules) مجموعه قوانینی است که به افتخار رابرت وودوارد نام گذاری شده است. این قانون‌ها با نام قانون‌های وودوارد-فیزر (برای لوئیس فیزر) نیز شناخته می‌شود. این قوانین، قانون‌هایی تجربی برای پیشبینی طول موج بیشینهٔ جذب در طیف مرئی-فرابنفش برای یک ترکیب آلی خاص است.

برای نمونه می‌توان به ترکیب‌های کربونیل مزدوج،[1][2][3] دی ان‌های مزدوج[4] و پلی-ان ها[3] اشاره کرد.

منابع

  1. Mehta, Akul (5 Aug 2012). "Ultraviolet-Visible (UV-Vis) Spectroscopy – Woodward-Fieser Rules to Calculate Wavelength of Maximum Absorption (Lambda-max) of Conjugated Carbonyl Compounds". PharmaXChange.info.
  2. Neil Glagovich (2007-07-19). "Woodward's Rules for Conjugated Carbonyl Compounds". Central Connecticut State University. Archived from the original on April 10, 2008. Retrieved 2008-05-05.
  3. William Reusch. "UV-Visible Spectroscopy". VirtualText of Organic Chemistry. Michigan State University.
  4. Neil Glagovich (2007-07-19). "Woodward-Fieser Rules for Dienes". Central Connecticut State University. Archived from the original on April 10, 2008. Retrieved 2008-05-05.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.