قلبالاسد
قَلبُالاَسَد یا شیردل (در فارسی میانه: نَـخْو[1]) درخشانترین ستاره، صورت فلکی شیر است.[2] نام علمی این ستاره آلفا شیر (alpha Leonis) (regulus)است.
![]() Regulus is located at the lower right on this map of the constellation. | |
اطلاعات رصدی مبدا J2000 اعتدال J2000 | |
---|---|
صورت فلکی | شیر بزرگ |
بعد | A: 10h 08 min 22.3s BC: 10h 08 min 12.8/14s |
میل | A: +11° 58' 02" BC: +11° 59' 48" |
قدر ظاهری (V) | 1.35/8.14/13.5 |
مشخصات | |
رده | B7 V/K1-2 V/M5 V |
راهنمای رنگ U-B | −0.36/0.54 |
راهنمای رنگ B-V | −0.11/0.87 |
اخترسنجی | |
سرعت شعاعی (Rv) | +5.9 km/s |
حرکت مخصوص (μ) | RA: 249 mas/yr Dec.: 2 mas/yr |
اختلاف منظر (π) | 42.09 ± 0.79 mas |
قدر مطلق (MV) | −0.52/4.2/9.5 |
جزئیات | |
جرم | 3.5/0.8/0.2 M☉ |
شعاع | 3.15–4.15/0.5/? R☉ |
درخشندگی | 150/0.31 L☉ |
دما | 10,300–15,400/? K |
چرخش | 315 km/s. (15.9 hours)/? |
سن | 5 × 107 سال |
نامگذاریهای دیگر | |
منابع | |
سیمباد | اطلاعات |
در ادبیات فارسی، قلبالاسد کنایه از میانهٔ تابستان و چلهٔ گرما است.[3]
نام اصلی پارسی این ستاره یعنی نخو به معنی نخست و نخستین است.[4] نخو به اضافهٔ قلبالعقرب، دبران و فمالحوت چهار ستارهٔ باشکوه و خسروانهٔ ایران باستان بودند.[5]
این ستاره آبی - سفید با قدر ظاهری ۱٫۳۵+ است. هرگاه با دوربین دوچشمی یا تلسکوپ کوچک به آن نگاه کنید همدم کمنورتر آن از قدر ۸+ را خواهید دید.[5]
منابع
- بهار، مهرداد: پژوهشی در اساطیر ایران (پاره نخست و دوم)، تهران، نشر آگه، چاپ سوم ۱۳۷۸، ص۵۹.
- فهرست ستارگان درخشان (ترجمه از ویکیپدیای هلندی)
- (نگا.: لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ قلبالاسد).
- بهار، مهرداد: پژوهشی در اساطیر ایران.
- فلکی»&SSOReturnPage=Check&Rand=0 دانشنامهٔ رشد. بازدید ۱۸ مه ۲۰۰۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.