لایحه راه‌ندادن چینی‌ها
لایحه راه‌ندادن چینی‌ها از قوانین فدرال ایالات متحده بود که در ۶ مه ۱۸۸۲ توسط چستر آلن آرتور امضا شد. این قانون از شایان توجه‌ترین محدودیت‌ها بر مهاجرت آزاد در تاریخ آمریکا بود، که مهاجرت کارگران چینی را به‌طور کامل ممنوع کرد. این لایحه در پی توافق ۱۸۸۰ انجل که اصلاحاتی را بر معاهدهٔ ۱۸۶۸ برلینگیم چین و آمریکا که به آمریکا اجازهٔ تعلیق مهاجرت چینی‌ها را می‌داد وضع شد. این لایحه در آغاز قرار بود ۱۰ سال بر جای بماند ولی در سال ۱۸۹۲ تمدید شد و در ۱۹۰۲ دائمی شد. لایحه راه‌ندادن چینی‌ها اولین قانونی بود که به منظور پیشگیری از مهاجرت گروه قومی مشخصی به آمریکا اجرا شد. این قانون در ۱۷ دسامبر ۱۹۴۳ با لایحه مگنوسن لغو شد.
صفحه اول لایحه راه‌ندادن چینی‌ها
این «نقشه رسمی ۱۸۸۵ چایناتاون» در چارچوب گزارش رسمی یک کمیتهٔ ویژه برپا شده از سوی «هیئت ناظران سن فرنسیسکو در خصوص وضعیت محله چینی‌ها منتشر شد .
کارگران مهاجر چینی در حال ساخت راه‌آهن ترنس کانتیننتال
.svg.png.webp) | |
| عنوان بلند | An Act to execute certain treaty stipulations relating to Chinese. |
|---|---|
| نام‌های مستعار | لایحه راه‌ندادن چینی‌ها ۱۸۸۲ |
| تصویب‌شده توسط | ۴۷م کنگره ایالات متحده |
| اجرایی شده از | ۶ مه ۱۸۸۲ |
| استنادها | |
| حقوق عمومی | ۴۷–۱۲۶ |
| اساسنامهٔ بزرگ | 22 Stat. 58 |
| تاریخچه قانون‌گذاری | |
| |
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Chinese Exclusion Act». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.