لشکری بن مردی
لَشکری پسر مَردی، از سرداران وشمگیر زیاری و از عوامل او در منطقه جبال بود.
لشکری بن مردی در سال ۳۲۶ قمری/۹۳۸ م. با سپاه بزرگی به منطقه آذربایجان حمله کرد و «دیسم بن ابراهیم کُرد»، حاکم آذربایجان، را شکست داد و اردبیل، که پایتختش بود، را تصرف نمود. لشکری در همان سال دست به حمله‌ای عظیم به قلمرو پادشاهی ارمنی واسپورکان زد.[1]
دیسم پس از شکست‌های متوالی که از لشکری خود نزد وشمگیر رفته و کمک خواست. وشمگیر نیز حاضر شد در مقابل پرداخت صد هزار دینار خراج سالانه و تغییر خطبه به نام زیاریان و بازفرستادن سپاهیان و تأمین هزینه‌شان، به او کمک کند. پس از حاصل شدن توافق آن‌ها، دیسم توانست لشکری بن مردی را کشته و سپاهش را در ارمنستان شکست دهد.[2]
منابع
- مینورسکی، و: تاریخ شروان و دربند. ترجمه محسن خادم، تهران: ۱۳۷۵. متن، ص: ۱۱۲.
- مفرد، محمدعلی. ظهور و سقوط آل زیار. تهران: انتشارات رسانش، ۱۳۸۶. شابک ۹۶۴–۷۱۸۲-۹۴–۵. ص۹۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.