لودویگ ادینگر
لودویگ ادینگر (آلمانی: Ludwig Edinger؛ ۱۳ آوریل ۱۸۵۵ – ۲۶ ژانویه ۱۹۱۸ ) کالبدشناس، متخصص اعصاب، روانپزشک و یکی از پایه‌گذاران دانشگاه گوته فرانکفورت بود. او در سال ۱۹۱۴ میلادی، نخستین «استاد تمام» رشتهٔ نورولوژی (مغر و اعصاب) در آلمان شد.
| لودویگ ادینگر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳ آوریل ۱۸۵۵ ورمس، آلمان |
| درگذشت | ۲۶ ژانویه ۱۹۱۸ فرانکفورت، آلمان |
| ملیت | آلمانی |
وی از خانواده‌ای یهودی[1] و دانش‌آموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه هایدلبرگ و دانشگاه استراسبورگ بود.
ابداع واژه‌های «گنوسی» (gnosis) و پراکسی (praxis) در پزشکی را به او نسبت می‌دهند که در مفاهیمی همچون آگنوسی و آپراکسی بکار رفته‌است.[2] او همچنین نخستین کسی بود که «راه‌های نخاعی مخچه‌ای شکمی» و «راه‌های نخاعی مخچه‌ای پشتی» را شرح داد و مابین «مخچهٔ دیرینی» (Paleocerebellum) و «نومخچه» (Neocerebellum) افتراق قائل شد.[3]
اصطلاح‌ها
- راه‌های ادینگر: راه‌های هدایتی مربوط به درک درد، دما، فشار و لمس در نخاع
- هستهٔ ادینگر-وستفال: هستهٔ فرعی عصب سوم مغزی که به افتخار وی و کارل فریدریش اتو وستفال نامگذاری شده‌است. ادینگر این هستهٔ عصبی را نخستین بار در سال ۱۸۸۵ در جنین و وستفال ۲ سال بعد، آنرا در بالغین شرح داد.[3][4]
منابع
- Marion A. Kaplan, Jewish Daily Life in Germany, 1618-1945, Oxford University Press (2005), p. 231
- Ludwig Edinger (1855-1918): founder of modern neuroanatomy Clin Anat. 2012 Mar;25(2):155-7. doi:10.1002/ca.21224. Epub 2011 Jul 28.
- Eminent Neuroscientists Their Lives and Works by Kalyan B Bhattacharyya
- Edinger-Westphal nucleus Who Named It
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ludwig Edinger». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ مه ۲۰۱۸.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لودویگ ادینگر موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.