لژیون رومی
لژیون (به لاتین: legio) بزرگ‌ترین واحد نظامی ارتش روم باستان بود. لژیون تقریباً اندازه تیپ امروزی، متشکل از ۴٬۲۰۰ پیاده‌نظام و ۳۰۰ سواره‌نظام در جمهوری روم بود که این تعداد در دوران امپراتوری روم به ۵٬۲۰۰ پیاده‌نظام و ۱۲۰ سواره‌نظام افزایش یافت. در بیشتر دوران امپراتوری روم، لژیون‌ها منحصراً از شهروندان رومی بودند.[1] سربازان لژیون‌ها لژیونر نامیده می‌شدند.
نمونه بازسازی‌شده یک لژیون در حال حمله
بسیاری از لژیون‌های تأسیس شده پیش از سال ۴۰ قبل از میلاد حداقل تا قرن پنجم میلادی هنوز فعال بودند که از مشهورترین آن‌ها لژیون پنجم مقدونیه بود که توسط آگوستوس در سال ۴۵ قبل از میلاد تأسیس شد و تا قرن هفتم و حمله اعراب به مصر در آن منطقه فعالیت می‌کرد.
منابع
- Data in: Goldsworthy, Adrian (2003). Complete Roman Army. pp. 95–95; Holder, Paul (1980). Studies in the Auxilia of the Roman Army. pp. 86–96; Elton, Hugh (1996). Frontiers of the Roman empire. pp 123. See table in article "Auxiliaries (Roman military)" for compilation of this data.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Roman legion». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۲۰.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ Roman legion موجود است. |
- The Roman Army: A Bibliography (Dr. J. P. Adams)
- Augustan Legionaries – legions and legionaries in the age of Augustus
- The Last Legion – the legions of the fifth to seventh centuries AD
- UNRV's Roman Military
- Legio X – Legio X Gemina (Equites) – "Viri Clarissimi"
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.