لی‌لی لازاریان
لی‌لی لازاریان (به ارمنی: Լիլի Լազարյան) (درگذشته ۱۳۸۲ خورشیدی)، رقصندهٔ باله و طراح رقص در ایران بود.
| لی‌لی لازاریان | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | تهران |
| درگذشت | ۱۳۸۲ ۲۰۰۳ تهران |
| پیشه | رقصندهٔ باله و طراح رقص |
زندگی‌نامه
بانو لی‌لی لازاریان در یک خانواده ارمنی در تهران به دنیا آمد و در «مدرسهٔ داودیان» تهران به تحصیل پرداخت سپس برای ادامهٔ تحصیل راهی ایتالیا گشت و در «کالج موسیقی و هنر رم» به فراگیری موسیقی علمی و آموزش آواز پرداخت. در همان زمان در چند اپرا از جمله «آیدا و توسکا» و آثاری از مانولسکو و شوبرت شرکت داشت. پس از بازگشت به ایران از آنجایی که با حرکات موزون آشنایی داشت و با توجه به اینکه رقص‌های فلکور به صورت علمی و عملی آموزش داده نمی‌شد خود بانی تأسیس چنین هنرستانی شد و برای آموزش و مطالعه بیشتر راهی کشورهای مختلف اروپا گشت.
لی‌لی لازاریان به مدت ۵۴ سال به فعالیت هنری در داخل و خارج از ایران پرداخت که قبل از تشکیل وزارت فرهنگ و هنر مجوز آن را به نام «هنرستان آزاد لی‌لی لازاریان» از وزارت کشور گرفته بود. وی همچنین آموزشگاه دیگری نیز برای خردسالان ۵ الی ۱۱ سال داشت که در آنجا کلاس‌های تئاتر و موسیقی و باله برگزار می‌شد.
از آثاری که توسط خانم لازاریان در داخل یا خارج از ایران اجرا شده می‌توان از «قلب مادر» اثر ایرج میرزا، «یتیم» اثر پروین اعتصامی و باله «تخت جمشید» با اجرای ارکستر سمفونیک نام برد. آثاری همچون «وسوسه شیطان» نیز در تلویزیون اجرا شد که طراحی لباس و موسیقی آن را نیز خانم لازاریان برعهده گرفت.
خانم لازاریان یکی از پیشکسوتان عرصهٔ آموزش حرکات موزون، در ایران بوده‌است. وی پس از انقلاب به فعالیت خویش ادامه داد اما چند سال قبل به دلیل کهولت و ناراحتی قلبی از کار دست کشید. وی سرانجام در سال ۱۳۸۲ خورشیدی (۲۰۰۳ میلادی) در تهران درگذشت.
برادر وی نیز آلفرد لازاریان نخستین خواننده آهنگ جاز در موسیقی ایرانی بوده‌است.
جستارهای وابسته
منابع
- ژانت د. لازاریان (۱۳۸۲)، «سینما»، دانشنامه ایرانیان ارمنی (ویراست اول)، تهران: انتشارات هیرمند، ص. ۵۰–۴۴۹، شابک ۹۶۴-۶۹۷۴-۵۰-۳
- «آوای «قو» ی تنها - گپی با مادام لی‌لی لازاریان». مقام موسیقایی (۸). پاییز ۱۳۷۹.
- «چهره‌های معرفی شده در نمایشگاه هنرمندان ارمنی ایران». فصلنامه پیمان. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۵.