محمدرضا سرهنگی
محمدرضا سرهنگی (۱۳۳۴ - ۳۱ خرداد ۱۳۸۳) نویسنده و تهیه‌کننده اهل ایران بود وی از فعالان سینمای مستند و فرهنگی ایران بود.
| محمد رضا سرهنگی | |
| زاده | ۱۳۳۴ نیشابور |
| درگذشته | ۳۱ خرداد ۱۳۸۳ تهران |
| علت مرگ | سکته قلبی |
| ملیت | ایرانی |
| زمینه فعالیت | سینما و تلویزیون |
| والدین | معصومه اسکندری |
| صفحه در وب‌گاه IMDb | |
| صفحه در وب‌گاه سوره | |
زندگی
محمدرضا سرهنگی در سال ۱۳۳۴ در نیشابور متولد شد. مادر وی معصومه اسکندری بازیگر سینما و تلویزیون بود. سرهنگی در بیست و پنج سالگی با نگارش داستان‌های کودکان فعالیت هنری اش را آغاز کرد. قصه‌های «چشم‌های بابا» و «عروسک گمشده» از جمله داستان‌های منتشر شده اوست.
همچنین همکاری در نگارش دو فیلمنامه بلند «آتش در خرمن» به کارگردانی سعید حاجی میری و «شبیخون» به کارگردانی جمشید آهنگرانی در کارنامه نگارشی سرهنگی است. سرهنگی در سال ۱۳۶۹ فیلم کوتاهی بر اساس قصه «چشم‌های بابا» ساخت.
از دیگر فعالیت‌های وی می‌توان به تهیه‌کنندگی فیلم‌های سینمایی، تلویزیونی و کوتاه اشاره کرد.
درگذشت
سرهنگی مدت‌ها در پی آماده‌سازی زمینه‌ای برای کارگردانی اولین فیلم بلندش با نام صندوقچه بود، اما در غروب روز یکشنبه ۳۱ خرداد ماه ۱۳۸۳ بر اثر سکته قلبی در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد[1][2]
فیلمشناخت
- کارگردان: خطا (۱۳۷۰)
- دستیار کارگردان: پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)
- نویسنده: شبیخون (۱۳۷۶)؛ خطا (۱۳۷۰)؛ آتش در خرمن (۱۳۶۹)
- تهیه‌کننده: من بن لادن نیستم (۱۳۸۳)؛ چریکه هورام (۱۳۷۸)؛ ایران سرای من است (۱۳۷۷)؛ درخت جان (۱۳۷۶)؛ مدرسه‌ای که باد برد (۱۳۷۶)؛ موشک کاغذی (۱۳۷۵)
- دستیار تولید: گلنار (۱۳۶۷)؛ مدرسه پیرمردها (۱۳۷۰)
- گروه فنی فیلمبرداری: یار و دیار (۱۳۶۶)
- تدوین: پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)
- دستیار تدوین: پرستار شب (۱۳۶۶)
منابع
- محمدرضا سرهنگی؛ پدر کودکان سرزمین ایران
- وداع با محمدرضا سرهنگی خود جهان گویی به هجر عاشقان آبستن است - فارس