مستانه (شاهدخت هندی)
مستانه یا مستانی (به هندی: मस्तानी) دختر مهاراجه چهاتراسال پادشاه پنا و روحانیبَی، شاهدخت فارسی و مسلمان است.[1] وی که از خاندان راجپوت است، زنی زیبا، جنگاور، دلیر، هنرمند، باهوش و اهل ادب توصیف شده است. روایتهای بسیاری از سوارکاری، تیراندازی، شمشیرزنی، رقص و آواز خیرهکنندهٔ مستانه وجود دارد.
افسانهها و داستانهای گوناگونی در مورد مستانه نقل شده است. معتبرترین آنها بیان میدارد، در سال ۱۷۲۷ و در پی یورش یک سردار مغول گورکانی به اللهآباد، که در قلمرو چهاتراسال در بوندلخند واقع بوده است، مستانه برای درخواست کمک به عنوان سفیر پدرش به نزد باجیرائوی اول، پیشوای امپراتوری مراتا میرود و وی را راضی میکند که به یاری چهاتراسال بیاید. پس از چیرگی بر دشمن، چهاتراسال، یک معدن الماس، باری از طلا و چند پارچه روستا را به همراه دخترش مستانه به عنوان سپاسداشت به باجیرائو پیشکش میکند. عشق آتشینی میان باجیرائو و مستانه شکل میگیرد و پیش از عزیمت به خانه، باجیرائو از مستانه درخواست ازدواج میکند، اگرچه به دلیل مسلمان بودن مادر مستانه، ازدواج باجیرائوی هندو و مستانه، در آیین هندو منع شرعی داشته است. علیرغم مخالفت بزرگان مراتی و خانواده باجیرائو، باجیرائو مستانه را به عنوان همسر دوم خود اختیار میکند. افسانه دیگری بیان میدارد که در پی دچار شدن باجیرائو به تب مهلک و در پیاش مرگ او، مستانه که در بند مادر و فرزند باجیرائو بوده است نیز جان میدهد. داستان عشق مستانه و باجیرائو، درونمایهٔ آثاری در ادبیات و هنر هند بوده است.
مستانه (شاهدخت هندی) | |
---|---|
![]() تمثالی منتسب به مستانه | |
زادهٔ | Mau Sahaniya, Bundelkhand |
درگذشت | ۱۷۴۰ پبال |
همسر(ها) | باجیرائوی اول |
فرزندان | شمشیربهادر |
والدین | چهاتراسال |
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Mastani». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶.