مسعود میناوی
مسعود میناوی (زادهٔ اول فروردین ۱۳۱۹ در اهواز -درگذشت دوم مرداد ۱۳۸۷ در تهران) داستان‌نویس ایرانی بود.
میناوی قصه‌نویس جنوبی بود که به فضای بومی خوزستان و محیط صنعتی و کارگری آن می‌پرداخت. او غیر از داستان‌هایی که در نشریاتی چون لوح، فردوسی، کیهان، جهان نو، دنیای سخن و جُنگ‌های مختلف ادبی به چاپ رساند، در اواخر عمر خود سه مجموعه داستان «پپر و گل‌های کاغذی»، «لنج عبود» و «اسکله خاکستری» خو را به انتشارات افراز سپرده بود. میناوی پیش از چاپ این آثار در دوم مرداد ۱۳۸۷ بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان طالقانی تهران درگذشت.[1][2][3][4][5][6][7][8][9]
جستارهای وابسته
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به مسعود میناوی در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- شبنم آذر، «برای نماندن»، روزنامه دنیای اقتصاد، شماره‌ی ۱۵۸۰، ۱۳۸۷/۰۵/۰۷
- محمد ایوبی، «مسعود میناوی هم رفت که رفت»، یکشنبه ۶ مرداد ۱۳۸۷ روزنامه اعتماد ملی
- «میناوی راوی دردها و رنج‌های مردم بود»، ایسنا، ۶ مرداد ۱۳۸۷
- حبیب باوی ساجد، «سفرِ اضطراب»، ماهنامه تجربه، شماره ۱۶، آبان ۱۳۹۱.
- ««نگاهی به مجموعه پیر و گل‌های کاغذی»». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۹.
- منصور خاکسار، «مسعود میناوی: نویسنده‌ای که درست دید و صمیمانه نوشت»، شهروند
- «مجموعه داستان مسعود میناوی منتشر شد»، ایبنا، ۱۰ تیر ۱۳۹۰
- حبیب باوی ساجد، «ادبیات جنوب و مسعود میناوی: راوی هور و هراس»
- علی فاطمی، دعوت به خواندن مجموعه داستان پَپَر و گل‌های کاغذی نوشته مسعود میناوی: در هم آمیختگی فرهنگی»، روزنامه فرهیختگان
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.