معصومه آباد
معصومه آباد (زاده ۱۳۴۱ در آبادان)، عضو سابق شورای شهر تهران در دوره سوم و چهارم بوده‌است. وی همچنین نویسنده کتاب «من زنده‌ام» است.
معصومه آباد | |
|---|---|
 آباد در سال ۱۳۹۲ | |
| عضو شورای اسلامی شهر تهران | |
| مشغول به کار ۹ اردیبهشت ۱۳۸۶ – ۳۱ مرداد ۱۳۹۶ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۳۴۱ آبادان، ایران |
| ملیت | ایران |
| حزب سیاسی | ائتلاف آبادگران ایران اسلامی |
| اقامتگاه | تهران |
| محل تحصیل | دانشگاه علوم پزشکی ایران دانشگاه شهید بهشتی |
اسارت
وی ۳۳ روز پس از آغاز جنگ عراق علیه ایران در تاریخ ۲۳/۷/۱۳۵۹ به همراه سه زن دیگر به نام‌های فاطمه ناهیدی، شمسی (مریم) بهرامی و حلیمه آزموده در حال مأموریت هلال احمر، در جادهٔ ماهشهر به آبادان به اسارت نیروهای عراقی درآمد و ابتدا به اردوگاه مرزی تنومه و سپس به زندان‌های استخبارات و الرشید و چندی بعد به اردوگاه موصل و الانبار برده و ۴۰ ماه بعد در تاریخ ۱۲/۱۱/۱۳۶۲ آزاد شد.[1]
وی در زمان اسارت ۱۷ سال سن داشت.[2]
معصومه آباد عضو چهارمین دوره شورای شهر تهران (۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶) بود. او در انتخابات در لیست آبادگران ایران اسلامی قرار داشت.[3]
او مدتی در دانشگاه لندن در رشتهٔ «جنین‌شناسی» تحصیل کرد اما پس از مدتی این رشته را رها کرد و به ایران برگشت و در دانشگاه شهید بهشتی در رشتهٔ بهداشت باروری دکتری گرفت.
سوابق اجرایی
از سوابق علمی - اجرایی معصومه آباد می‌توان به عضویت در سومین دوره شورای شهر تهران، مسئول درمانگاه محرومین درون مرزی ۱۳۶۷–۱۳۶۶، رئیس بخش زنان و زایمان بیمارستان نجمیه ۱۳۷۷–۱۳۷۵، مسؤول مؤسسه فرهنگی بروج، و مشاور مدیر کل شهرداری تهران اشاره کرد. از زنان جانباز ایران به شمار می‌آید. معصومه آباد در انتخابات چهارمین دوره شورای شهر تهران در لیست آبادگران ایران اسلامی قرار داشته و توانست به شورای چهارم نیز راه پیدا کند. کتاب من زنده‌ام خاطرات وی از دوران اسارت است.[4]
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به معصومه آباد در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- آباد، معصومه، من زنده‌ام، خاطرات دوران اسارت، چاپ اول، نشر بروج، ۱۳۹۲
- فکر می‌کردم آخرین خط را من می‌نویسم
- اصلاح طلبان و حامیان قالیباف شورای شهر تهران را در اختیار گرفتند/ شکست مطلق دولتی‌ها آفتاب نیوز
- از پشت پرده اشک