مغالطه ساختاری

در فلسفه، مغالطه ساختاری الگویی از استدلال است که به دلیل اشکال در ساختار منطقی آن نادرست می‌شود. این اشکال را می‌توان به خوبی در یک سیستم منطقی استاندارد، مثلاً حساب گذاره‌ای، بیان کرد.[1] استدلالی که یک مغالطه ساختاری است همواره اشتباه به شمار میاید. مغلطه ساختاری در مقابل مغلطه ناساختاری قرار دارد که ممکن است ساختار منطقی درستی داشته باشد اما بخاطر یک یا چند گزاره غلط اشتباه از آب در میاید.

نمونه‌های رایج
  • برخی از مدارک اصلی تو وجود خارجی ندارند و ناقص یا حتی جعلی هستند! این ثابت می‌کند که حق با من است![2]
  • دامپزشک هیچ گونه دلیل منطقی برای مرگ سگ من نمیابد. دیدی؟ دیدی؟ این ثابت می‌کند که تو سگ مرا مسموم کردی! هیچ توضیح منطقی دیگر وجود ندارد![3]
  • آدولف هیتلر از سگ خوشش میامد. آدولف هیتلر شرور بود. از این رو دوست داشتن سگ شرورانه است.[4]

پانویس
  1. Harry J. Gensler, The A to Z of Logic (2010:p74). Rowman & Littlefield, ISBN 9780810875968
  2. "Master List of Logical Fallacies". utminers.utep.edu.
  3. Daniel Adrian Doss; William H. Glover, Jr.; Rebecca A. Goza; Michael Wigginton, Jr. (17 October 2014). The Foundations of Communication in Criminal Justice Systems. CRC Press. p. 66. ISBN 978-1-4822-3660-6. Retrieved 21 May 2016.
  4. "Hitler Ate Sugar - TV Tropes". TV Tropes.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.