مغناطومقاومت
مقاومت مغناطیسی خاصیتی از ماده می‌باشد که افزایش میدان مغناطیسی موجب تغییر مقاوت الکتریکی ماده می‌شود. این اثر ابتدا توسط ویلیام تامسون (مشهور به لرد کلوین) در سال۱۸۵۱ میلادی کشف شد. وی بیش از ۵ درصد نتوانست مقاومت الکتریکی ماده را با استفاده از میدان مغناطیسی تغییر دهد؛ که این اثر، مغناطومقاومت معمولی نامیده می‌شود. ترکیبات کشف شده در سال‌های اخیر باعث کشف رده‌ای دیگر از این مواد با عنوان‌های مقاومت مغناطیسی بزرگ ،مقاومت مغناطیسی تونلی، مقاومت مغناطیسی عظیم، مقاومت مغناطیسی غیرعادی شده‌است.[1]
کشف
این اثر ابتدا توسط ویلیام تامسون (مشهور به لرد کلوین) در سال۱۸۵۱ میلادی روی آهن کشف شد.[2] وی مشاهده کرد با تغییر جهت جریان نسبت به جهت میدان مغناطیسی اعمال بر آهن، مقدار جریان تغییر می‌کند
منابع
- MLA style: "The Nobel Prize in Physics 2007". Nobelprize.org. Nobel Media AB 2013. Web. 25 Jun 2014. <http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/2007/>
- W. Thomson, Proc. Royal Soc. London,Vol. 8, (1856-1857), pp.546-550.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.