منبع دی
منبع دی (D از حرف اول Deuteronomist گرفته شده‌است) یا منبع دی‌تی‌آر (Dtr) در مطالعات شکل‌گیری تورات به معانی مختلفی به کار می‌رود که از این قرار است:[1]
- منبعی که نویسنده فصل‌های ۱۲ تا ۲۶ سفر تثنیه (پنجمین کتاب تورات) از آن استفاده کرده
- مکتبی که منجر به شکل‌گیری تمام سفر تثنیه شده
- تاریخ تثنوی (Deuteronomist) که منبع مشترک کتاب یوشع، داوران، سموئیل، پادشاهان و ارمیا بوده‌است[2]
یکی از نمودارهای فرضی و مورد قبول دربارهٔ پروسه شکل‌گیری تورات. تاریخ تثنوی با حرف D نشان داده شده‌است. Pentateuch همان تورات است.
اغلب تاریخ‌پژوهان اتفاق نظر دارند که چهار کتاب اول تورات (پیدایش، خروج، لاویان و اعداد) و کتاب پنجم (تثنیه) به صورت مستقل از یکدیگر شکل گرفته‌اند و چهار کتاب اول تورات را با استفاده از منبع پی و منبع جی نوشته‌اند. کتب تواریخ نیز منبع متفاوتی داشته‌اند. بیشتر تاریخ‌پژوهان دوره اسارت یهودیان در بابل را زمان شکل‌گیری منبع دی یا حداقل بخش‌هایی از آن می‌دانند.[3]
جستارهای وابسته
منابع
- See, e.g. , Knoppers, Gary N.; Greer, Jonathan S. (2010). "Deuteronomistic History". doi:10.1093/OBO/9780195393361-0028.
- Albertz 2000, pp. ۲–۴.
- Knight 1995, pp. 65–66.
- Knight, Douglas A (1995). "Deuteronomy and the Deuteronomists". In James Luther Mays; David L. Petersen; Kent Harold Richards. Old Testament Interpretation. T&T Clark. ISBN 9780567292896.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.