منصور صارمی
منصور صارمی (زادهٔ ۱۳۱۳ در رشت – درگذشتهٔ ۴ آبان ۱۳۷۸ در تهران)، موسیقی‌دان و نوازندهٔ سنتور اهل ایران بود.[1]
| منصور صارمی | |
|---|---|
| زاده | ۱۳۱۳ خورشیدی بخش لشت نشا-رشت |
| درگذشته | ۴ آبان ۱۳۷۸ تهران قطعه هنرمندان بهشت زهرا |
| ساز(ها) | سنتور |
عمدهٔ شهرت او، به واسطهٔ اجراهایی است که به عنوان تکنواز سنتور در رادیو ایران داشته‌است و از شاخص‌ترین اثر او بعد از انقلاب ۱۳۵۷ می‌توان به کار همایون مثنوی که با آواز محمدرضا شجریان منتشر شده‌است نام برد.
زندگی‌نامه
منصور صارمی به سال ۱۳۱۳ در شهر زیبا و سرسبز لشت نشاء از توابع شهرستان رشت متولد شد و هنوز دو سال از بهار زندگی او نگذشته بود که پدرش را از دست داد و تحت توجهات و سرپرستی برادرش روزگار را سپری کرد. پس از چندی، وی همراه مادر و برادر و خواهر به تهران آمد؛ و از همین تاریخ، برادر او برای سرگرمی خود یک سنتور می‌خرد و روزها شروع به نواختن می‌کند، ولی همین که او از خانه بیرون می‌رفت، منصور خان ساز او را برداشته و پیش خود تمرین و به ساز زدن می‌پرداخت، همین علاقه و پشتکار و تمرین‌های مکرر موجب شد که او پیشرفتی قابل تحسین در نواختن این ساز بنماید به طوری که برادرش در نواختن از او عقب می‌ماند. ابوالقاسم صارمی برادر منصور صارمی نزد شخصی بنام «مش سیف‌الله» که در همدان، هم ساز می‌ساخت و هم سنتور را به‌طور سینه به سینه آموخته بود تعلیم می‌گرفت وقتی استعداد شگرف و علاقه برادرش را در نواختن این ساز مشاهده کرد، سنتور خود را به او می‌بخشد و وی را جهت شاگردی و تعلیم نزد شخص مذکور می‌برد، منصور صارمی مدت چهار سال نزد این شخص به فراگرفتن و نواختن سنتور ادامه می‌دهد، ولی چندی بعد با احمد ابراهیمی که شاگرد استاد «غلامحسین بنان» بود و در فرهنگ و هنر به هنر آموزان تعلیم آواز می‌داد آشنا شد و نواختن ردیفهای آواز موسیقی ایرانی را نزد وی آموخت و دیری نگذشت که احمد ابراهیمی، صارمی را به استاد مرتضی خان محجوبی معرفی و او چند سال زیر نظر استاد کار کرد و با صلاحدید و نظر استاد محجوبی، سنتور را طوری کوک می‌کرد که با پیانو پس از این کوک روی سنتور پیاده می‌شد، و در این مورد بخصوص می‌توان از چهار مضرابها و ضربی‌ها نام برد.
چندی بعد منصور صارمی با استاد " نورعلی خان برومند " آشنا شد و مدت چهار سال نیز از محضر وی بهره‌مند شد و در منزل استاد " برومند " چهار مضراب‌های سماعی را به‌خوبی آموخت ولی دنبال "نت" نرفت مگر چند صباحی که در ارکستر ابراهیم خان منصوری همکاری داشت. منصور صارمی مدتی نیز تکنواز برنامه‌های کارگران بود و پس از مدتی توسط رهی معیری برای شرکت در برنامه "گل‌های جاویدان " و سایر برنامه‌های مشابه، دعوت شد و شروع به همکاری نمود و اولین برنامه‌ای که در "گل‌های جاویدان" اجرا کرد با حبیب‌الله بدیعی بود و مدت ۱۰ سال در برنامه " گل‌ها " متوالیاً با سایر هنرمندان این برنامه همکاری داشت. منصور صارمی جهت اعتلاء و شناساندن سنتور، این ساز کهن ایرانی به کشورهای: پاکستان، افغانستان، ترکیه، دوبی، کویت و اردن مسافرت و برنامه‌هایی در رادیوهای این ممالک اجرا کرد و در حد و توان خود در بدیهه نوازی خدمت شایانی به موسیقی اصیل و سنتی نمود.
منصور صارمی به گفته خودشان بسیار تحت تأثیر ساز مرتضی محجوبی بودند و نواخته‌های ایشان نیز رنگ و بویی از پیانو مرتضی محجوبی را داراست.
منصور صارمی در ۴ آبان‌ماه ۱۳۷۸، بر اثر بیماری سرطان در تهران درگذشت[2]
آلبوم‌ها
- همایون‌مثنوی، ساز و آواز همایون و مرکب خوانی - اجرای خصوصی به همراه آواز محمد رضا شجریان: این اثر در آذر سال ۱۳۶۳ اجرا و در سال ۱۳۷۴ توسط شرکت دل آواز منتشر شد. این اثر در دستگاه همایون و مرکب‌خوانی اجرا شده‌است.
پانویس
- «منصور صارمی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ مارس ۲۰۱۵.
- «همایون شجریان - منصور صارمی؛ سنتور و انسانیت». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ مه ۲۰۱۴.
منابع
- «آلبوم «به یاد استاد منصور صارمی» منتشر شد - خبرآنلاین».
- «خبرگزاری میراث فرهنگی - آلبوم «به یاد استاد منصور صارمی» منتشر شد». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ مه ۲۰۱۴.
- «منصور صارمی (۱۳۷۸ – ۱۳۰۹) - مرکز موسیقی و سرود صدا و …». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ مه ۲۰۱۴.
- https://www.facebook.com/pages/منصور-صارمی/260952923991674. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک)