مولانا حیدری وجودی
مولانا حیدری وجودی (زادهٔ ۱۳۱۸ خورشیدی در پنجشیر – درگذشتهٔ ۲۱ خرداد ۱۳۹۹ در کابل) یکی از شاعران، عارفان و مولاناشناسان معاصرِ فارسیزبان در افغانستان بود. وی در سن ۸۱ سالگی در کابل درگذشت.[1][2]
از وی ۱۴ عنوان دفترهای شعری به جای ماندهاست. به علاوه مقالاتی در مورد ادبیات عرفانی مولانا و بیدل نیز نوشتهاست. از نوشتههای پژوهشی حیدری وجودی نیز میتوان به ترکیبهای شعری در اشعار نظامی گنجهای، گردآوری و تصحیح اشعار عشقری و گزیده غزلها از واصل کابلی تا واصف باختری اشاره کرد.[3]
همچنین او در سال ۱۳۶۵ نخستین «عرس حضرت مولانا» را در کابل ساخت که در همین عرس تقریباً ۲۰۰۰ نفر شرکت میکردند.[3] گفته میشود که او آخرین فرد از شاعرانِ متصوف و کلاسیک افغانستان بود که سالها با برگزاری محافل مثنویخوانی جوانان علاقهمند به ادبیات عرفانی و بهویژه مثنوی معنوی را آموزش میدادهاست.[3]
منابع
- «حیدری وجودی شاعر افغان درگذشت». ایسنا. ۲۰۲۰-۰۶-۱۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۴.
- سیرت، سهراب (۲۰۲۰-۰۶-۱۱). «عشق و شور حیدری وجودی؛ 'ای دل پاک گناه تو خوشم میآید'». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۴.
- «حیدری وجودی شاعر افغان درگذشت». ایسنا. ۲۰۲۰-۰۶-۱۰. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۴.