میرشکار (منصب)
در دستگاه فتحعلیشاه مناصبی چون میرشکار یا شکارچیباشی و سگبانباشی و ... وجود داشت. وظیفه میرشکار نظارت بر امور شکار و ریاست بر شکارچیان و قوشچیان شاه بود.[1] در میان شاهان قاجار، ناصرالدین شاه سخت علاقه به شکار داشت و دستگاه بزرگی برای این کار ترتیب داد. او در دوران سلطنت خود چند میرشکار معروف داشت. از جمله رحمتاللهخان افشار آدخلو که از جانب او لقب ساری اصلان گرفت، حسنخان مقدم از خوانین چرگر و پسر وی مصطفیقلیخان مقدم میرشکار.[2][3]
میرشکار از مناصب دربار قاجار است.
منابع
- سفرنامۀ گاسپار دروویل، ترجمه جواد محیی (تهران: انتشارات گوتنبرک، ۱۳۴۸، چاپ دوم)؛ صص ۱۰۴، ۲۰۱ و ۲۲۵
- اعتمادالسلطنه، چهل سال تاریخ ایران (تهران:اساطیر، ۱۳۷۴)، ج۱ ص۴۹
- «لغتنامه دهخدا». بایگانیشده از اصلی در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۶ ژانویه ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.