میل می-۳۸

هلیکوپتر میل می-۳۸ یک هلیکوپتر ترابری طراحی شده توسط کارخانه هلیکوپترسازی مسکو میل می‌باشد.

Mi-۳۸
Mi-38 at HeliRussia 2011
کاربری Medium transport helicopter
تولیدکننده Kazan Helicopter Plant
گروه طراحی کارخانه هلیکوپترسازی مسکو میل
نخستین پرواز ۲۲ دسامبر ۲۰۰۳
معرفی‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۵

این هلیکوپتر در ابتدا به عنوان جایگزینی برای میل می-۸ و میل می-۱۷ در نظر گرفته شده بود.

این پرنده در نسخه‌های نظامی و غیرنظامی به بازار عرضه می‌شود و اولین پرواز خود را در تاریخ ۲۲ دسامبر ۲۰۰۳ انجام داد.

طراحی و ساخت

سازنده قصد دارد می-۳۸ را با سیستم جدید اویونیک Tranzas (نوعی کابین شیشه ای خلبان) و ملخ‌های کامپوزیتی روتور اصلی ارائه دهد.

هلیکوپتر با یک جفت موتور کلیموف TV7-117V توربوشفت عرضه می‌گردد.

دومین پروتوتایپ (پیش نمونه) توسط Pratt & Whitney Canada PW127/TS در سال ۲۰۱۰ پرواز کرد. سومین پروتوتایپ در سال ۲۰۱۳ در کارخانه هلیکوپتر سازی کازان مونتاژ گردید. با این حال به دلیل تحریم‌ها علیه روسیه، موتور پرات اند ویتی در نسخه نهایی عرضه نخواهد شد.

پروتوتایپ‌های این هلیکوپتر تا کنون ۵ رکورد در کلاس E1h ثبت کردند. پروتوتایپ دوم یک رکورد رسیدن به ارتفاع ۸۶۲۰ متری (۲۸۲۸۰ پا) بدون بار ثبت کرده‌است. دومین و سومین رکورد مربوط به سرعت اوج‌گیری بودند. این هلیکوپتر در ۶ دقیقه به ارتفاع ۳۰۰۰ متری (۹۸۴۳ پا) رسید و آن را تا ۶۰۰۰ متری (۱۹۶۸۵پا) در ۱۰ دقیقه و ۵۲ ثانیه افزایش داد. دو رکورد بعدی مربوط به ارتفاع بودند. رکورد اول ثبت ارتفاع ۷۸۹۵ متری (۲۵۹۰۲ پا) با ۱۰۰۰ کیلوگرم (۲۲۰۵ پاوند) بار بود. رکورد دوم هم ثبت ارتفاع ۷۰۲۰ متری (۲۳۰۳۱ پا) با بار ۲۰۰۰ کیلوگرمی (۴۴۰۹ پاوند) بود.

در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۵، آژانس هوایی فدرال گواهی تکمیل تست و صدور گواهینامه و تحویل اولین نمونه می-۳۸ را صادر کرد. گواهی بر اساس سومین و چهارمین تست پیش نمونه‌ها با موتورهای ۲۵۰۰ شفت اسب بخاری کلیموف TV7-117V بود.

در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۸، هلیکوپتر سازی کازان اعلام کرد تولید انبوه می-۳۸ آغاز شده‌است. نیروهای مسلح روسیه خرید ۱۵ فروند از این مدل تا سال ۲۰۲۰ را در نظر دارد.

در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸ مدل نظامی این هلیکوپتر با اسم Mi-38T اولین پرواز خود را انجام داد. قائم مقام هلیکوپتر سازی کازان، وادیم لیگای، اظهار داشت که میل ۳۸ هم‌اکنون توانایی پرواز با ۴۰ مسافر را دارد. پیش‌بینی می‌شود تحویل Mi-38T به نیروهای مسلح روسیه از ابتدای ۲۰۱۹ انجام شود.

ویژگی‌های Mi-38

منبع اطلاعات Russian Helicopters[1]

مشخصات عمومی

  • خدمه: 1-3
  • گنجایش: ** 40 passengers (under the AP-29 airworthiness regulations)
    • Internal ۶٬۰۰۰ کیلوگرم (۱۳٬۰۰۰ پوند)
    • External ۷٬۰۰۰ کیلوگرم (۱۵٬۰۰۰ پوند)
  • طول: 19.70 m[2] (۶۴٫۶ فوت)
  • قطر پروانه بالگرد: 21.10 m (۶۹٫۲ فوت )
  • ارتفاع: 5.13 m[2] (۱۶٫۸ فوت)
  • دیسک: مساحت 349.5 m² (۳٬۷۶۲ فوت مربع )
  • وزن خالی: 8,300 kg[2] (۱۸٬۳۰۰ پوند)
  • وزن بارگیری: 14,200 kg (۳۱٬۳۰۰ پوند)
  • بیشینه وزن برخاست: 16,200 kg (۳۵٬۷۰۰ پوند)
  • پیشرانه هواگرد: 2× Klimov TV7-117V توربوشفت, 2,800 shp (۲٬۱۰۰ کیلووات) هرکدام

عملکرد

  • سرعت بیشینه: 300 km/h[2] (۱۹۰ مایل بر ساعت؛ ۱۶۰ گره)
  • سرعت پیمایش: 285 km/h (۱۷۷ مایل بر ساعت؛ ۱۵۴ گره)
  • برد: 900 km (۵۶۰ مایل؛ ۴۹۰ مایل دریایی) with ۳٬۰۰۰ کیلوگرم (۶٬۶۰۰ پوند) cargo
  • برد ترابری: 1,200 km (۷۵۰ مایل؛ ۶۵۰ مایل دریایی) with additional fuel tanks and ۲٬۷۰۰ کیلوگرم (۶٬۰۰۰ پوند) cargo
  • سقف پروازی: 5,900 m (۱۹٬۴۰۰ فوت) operational, ۳٬۷۵۰ متر (۱۲٬۳۰۰ فوت) hover
  • نرخ اوج‌گیری: 9.2 m/s (۱٬۸۱۰ فوت بر دقیقه)
  • بارگیری دیسک: 41 kg/m² (۸٫۴ پوند بر فوت مربع)
  • نسبت قدرت به توده: 296 W/kg (۰٫۱۸۰ horsepower per pound )

منابع
  1. "Mi-38 Features". Russian Helicopters. Archived from the original on 17 November 2015. Retrieved 31 December 2015.
  2. "Mil Mi-38 Medium Transport Helicopter - Aerospace Technology". Archived from the original on 25 December 2014. Retrieved 24 December 2014.

The initial version of this article was based on material from aviation.ru. It has been released under the GFDL by the copyright holder.

لینک‌ها
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میل می-۳۸ موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.