میکرودوزینگ

میکرودوزینگ، روش استفاده از مقادیر بسیار پائین داروها به منظور بررسی اثرات فارماکوکینتیک آنها در انسان می باشد. این روش که امروزه به عنوان یک جایگزین آزمایش روی حیوانات در پژوهش های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد، در پاسخ به احساس نیاز اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در خصوص نارسایی های گسترده در روند فعلی اکتشاف دارو، مطرح شد. [1] از این روش با نام فاز صفر تحقیقات اکتشاف دارو نیز یاد می شود. [2]

روش میکرودوزینگ، مبتنی بر این واقعیت می باشد که بسیاری از روندهای کنترل فارماکوکینتیک، غیر وابسته به سطوح خونی داروها بوده و از این رو، مقادیر میکرودوز داروها، از توانایی بالایی در پیش بینی خصوصیات فارماکوکینتیک برخوردار می باشد. [3] از جمله مزایای این روش در مقایسه با آزمایش های حیوانی می توان به سرعت بالای نتیجه دهی، هزینه های تحمیلی پائین تر و رعایت ملاحظات اخلاقی پیرامون آزمایش روی حیوانات اشاره داشت. [4]

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Microdosing». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۲.

پانویس
  1. «ایرانیان مخالف آزمایش روی حیوانات - روش میکرودوزینگ : جایگزین آزمایش روی حیوانات در تحقیقات پزشکی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۲.
  2. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1885041/
  3. روش میکرودوزینگ : جایگزین آزمایش روی حیوانات در تحقیقات پزشکی
  4. http://www.nc3rs.org.uk/downloaddoc.asp?id=339&page=193&skin=0
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.