نجمای مازندرانی

نجما آوازی مازندرانی است که اشعار فارسی دارد. ملودی نجما در دستگاه شور و از گوشه رهاوی تاثیر پذیرفته است. از نظر موسیقیایی با موسیقی فارس و مناطقی از خراسان شباهت دارد. آواز نجما مانند آواز امیری، ریتم ندارد و در دستگاه شور ارائه می‌شود. تا به امروز شاعر آوازهای نجما مشخص نیست.[1]

پیش‌زمینه

نجما، نام عاشقی است که در فراق معشوقه‌اش به نام «رعنا» ترانه‌هایی ساخته که در آهنگ ابوعطا خوانده می‌شود. این داستان که مانند ویس و رامین و لیلی و مجنون سرگذشت جان‌گداز دل داده‌ای را تشریح می‌نماید. گوینده این داستان همان عاشق حقیقی این سرگذشت می‌باشد.

از داستان‌های بومی مازندران بوده و در اغلب نقاط مازندران، روستاییان آن را به یاد سپرده و در زمان جشن و شادمانی و شب‌نشینی‌ها و مجالس عروسی و سرور می‌خوانند. تاریخ زندگی سراینده به تحقیق به دست نیامد، ولی محقق است از زمان باستان مشهور صفحات شمال بوده‌است.[2]

پانویس
  1. 2185 (۲۰۲۰-۰۳-۲۷). «پژوهشی در موسیقی مازندران». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۶.
  2. "نجمای مازندرانی". دهکده جهانی پارپیرار. Archived from the original on 10 November 2012. Retrieved 2010-06-20.

سایت آهنگهای محلی ایرانی

منابع

    منبع

    ادبیات مکتب‌خانه‌ای حسن ذوالفقاری، محبوبه حیدری. ص۲۲۰۰.

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.