نشانه‌شناسی (کتاب)
یکی از کتاب های مشهور اومبرتو اکو و از مهمترین منابع حوزه مطالعات نشانه شناسی است. اکو بر این باور است که در نشانه‌شناسی مسئله مهم نه نشانه‌ها بلکه نقش نشانه‌ای است. نقش نشانه‌ای یک رابطه‌ی قراردادی میان بیان و محتوا است. در این میان، محتوا خود، ساخته و پرداخته فرهنگی مشخص است، از این رو بیان در وهله نخست به فرهنگ بازمی‌گردد. از سوی دیگر اکو به گونه‌شناسی نشانه‌ها اعتقادی ندارد و بر این باور است که فرهنگ و قراردادهای منتج از آن در زمره عوامل عمده تولید نشانه‌ها قرار دارند. از این‌رو نشانه، زاییده جملات پیچیده‌ای است که در آن شیوه‌های گوناگون تولید و شناخت دخالت دارد. اکو در کتاب حاضر می‌کوشد تا با طرح مباحثی به روشن ساختن مسائل مربوط به تولید و بازشناسی نشانه‌ها کمک کند. این کتاب توسط پیروز ایزدی ترجمه و نشر ثالث آن را منتشر کرده است. [1] امبرتو اکو در کتاب نشانه‌شناسی خود شیوه تولید نشانه‌ها را توضیح می‌دهد و طبقه‌بندی تازه‌ای از آن‌ها ارائه می‌کند. در واقع می‌توان گفت اکو برای نشانه‌شناسی طرحی نو درانداخته است که تا حدودی از مباحث پیشین این حوزه متفاوت می‌نماید. به عقیده‌ی او طبقه‌بندی پیشین نادرست است و برای ارائه‌ی تفسیری تازه که بهتر بتواند از عهده‌ی تبیین پدیده‌های نشانه‌ای بر آید باید به نقش نشانه‌ای توجه کنیم. او برای تحقق این امر از مدل مکتب کپنهاگ بهره می‌جوید. نظریه‌پردازان این مکتب چگونگی شکل‌گیری نشانه‌ها را در دو سطح «بیان» و «محتوا» بررسی می‌کنند.[2]او درواقع در اینجا نظریه نشانه پردازی ناکرانمند را مطرح می کند. [3] [4]
منابع
- https://www.isna.ir/news/94120805312/بررسی-مکتب-نشانه-شناسی-امبرتو-اکو
- https://www.mehrnews.com/news/3575513/امبرتو-اکو-برای-نشانه-شناسی-طرحی-نو-درانداخته-است
- محمد ضیمران، کتاب ماه ادبیات و فلسفه اسفند 1383 و فروردین 1384 شماره 89 و 90
- کتاب ماه تاریخ و جغرافیا مرداد 1391 - شماره 171