نشیط فارسی
نشیط فارسی کتابها همه از او با نام نشیط یاد کردهاند، اما این نام معرب نشید است و نشید به معنی آهنگ است نام زنگوله نشید نیز در اشعار انوری به عنوان یکی از گوشهها آمدهاست. نشید تنها نیز خود یکی از گوشههاست:
ارغنون پیش چکاوک نه اگر بلبل نیست | ماحضر فاخته را گو، که نشیدی بِسُرای |
نشیط فارسی که ابن خلدون نیز از او یاد کرده، سرودهای پارسی را در مدینه میخواند و شاگردانی چون جمیله، عزت المیلا، معبد و ابن سریج را پرورد.
منابع
- رسالهٔ ایران و عرب، پروفسور ر.لوی
- موسیقی فارابی، رویهٔ ۴۴.
- زمینه شناخت موسیقی ایرانی - فریدون جنیدی
- تاریخ مختصر موسیقی ایران - تقی بینش
- «تاریخ موسیقی ایران» پاره نخست (جلد۱)/ نوشته: حسن مشحون / انتشارات : نشر سیمرغ با همکاری نشر فاخته / سال ۱۳۷۳
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.